Sayın Sabri Tandoğan Bey,

Ben öncelikle sizin gibi sevgi dolu, guzel bir insani tanimama vesile oldugu icin sayin Mehmet Dogramacı Bey'e tesekkur etmek istiyorum.

Musadeniz olursa bir konu hakkinda size danismak istedim. Hz. Muhammed Mustafa (Aleyhisselatü Vesselam) Efendimiz bir Hadis-i Şerifinde "Kisi sevdigi ile beraberdir." buyurmus. Bu sozu hep duyarim, ne guzel bir soz derim, derimde...ben bu sozun tam idrakine varamadigimi seziyorum, daha derin birseyler var benim anlayamadigim. Kisinin sevdigiyle beraber olmasi nasil olur? Sevdigi kisiyi dusunur insan haliyle, bu beraberlik dusuncede midir? Daha cok kalpte yada gonulde bir beraberlik sanirim kastedilen ama gonulde beraberlik nasil birseydir? Gonulden sevsede insan birini yine de bir ayrilik hissi oluyor, özlem oluyor. Özlem varsa bu beraber degilsiniz anlaminda midir? Tam olarak gonulden sevemiyorsunuz demek midir? Kisinin sevdigiyle beraber olmasi hali nasil bir haldir?

Şimdiden çok teşekkür ederim.

En derin sevgi ve saygılarımla,

Sibel

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın Sibel Yiğit,
Kıymetli yavrum, duyguda, düşüncede beraberlik insanları birbiriyle yakınlaşmaya götürür. Bu yakınlaşma sadece beraber olmak, yanyana olmak demek değildir. Asıl yakınlık aynı inançta, aynı heyecanda, aynı doğrularda bir ve beraber olmak demektir. O manevi birliktelik olmayınca, beraber olunsa ne ifade eder? Ama onların yanısıra başka değer yargıları da vardır. O zaman insan sevdiği kimseyle bütünleşir. Madem ki benim kanaatlerimi sorudun, ben diyorum ki gerçek sevgi sevenle sevilenenin bütünleşmesidir. Bir ve beraber olmasıdır. Rahmetli şair Özdemir Asaf bir şiirinde

“Dünyanın nüfusu ikiye bölünüyor
Yarısı sen oluyorsun, yarısı ben
Sonra ikimiz bir bütün oluyoruz
Kimseye sezdirmeden”

der.

Bir insanın kendini bütünleyecek, bir ve beraber olacak diğer yarısını bulup kavuşamadığı sürece sosyal statüsü, ekonomik durumu, titri, kişiliği ne olursa olsun yine yarımdır. Yumurta ancak akıyla sarı biraraya geldiği zaman yumurtadır. Ben sevgiyi de buna benzetirim. Ancak sevenle sevilen biraraya geldiği zaman, nefsaniyetinden, kirli duygularından, bencilliğinden, egoizminden sıyrılıp “ben” değil, “sen” diyerek elele verdiği zaman biraraya geldiyse, sevgide o sırlı, o esrarengiz, o harikulade birliktelik ortaya çıkıyor. Ortaya çıkana kadar da her insan yarımdır, noksandır. Kendini tamamlayacak insanı aramanın, özlemenin, beklemenin heyecanı içindedir. Bugüne kadar hiçkimse sevginin sırrını açıklayamadı, tahlilini tam yapamadı. Çünkü onda ilahi bir sır var.

Kudsi Hadis’te “Ben insanın sırrıyım, insan benim sırrım” buyruluyor. Günümüzde ne yazık ki sevgi olayı cinsellikle karıştırılıyor. Bir delikanlı plaja gidiyor, burada kumlara uzanmış güneşlenen bikinili bir kız görüyor. Onun etine, dişiliğine bir özlem duyuyor. Akşam eve geldiğinde annesine sesleniyor, “Anne diyor, bugün plajda bir kız gördüm. Ona aşık oldum. Onu bana alsana”. Günümüzde bu ve buna benzer manzaralar pek sık görülüyor. Mekan bir plaj olmayabilir de bir cadde olabilir. Göbeği açık, beli açık, göğüsleri yarı yarıya açık, sırtı açık modern bir genç kız da bir delikanlıya aynı sözleri söyletebilir. Yapmayın Allah aşkına, bunların sevgiyle ne alakası var? Sevgiyi cinsellikle özdeş tuttuğunuz zaman maç zaten bitmiş demektir. Kusura bakmayın, hata ediyorsam Yüce Allah affetsin, sonra siz affedin. Beni samimi düşüncem bu. Yetmiş üç yılın, kılı kırk yararcasına yaşanılan bir hayatın sonunda vardığım sonuç bu. Ben sevgiyi hayatın en yüce, en büyük, en ulvi, en muhteşem bir olayı olarak görüyorum. Ondan daha ürpertici bir durum göremiyorum. Allah o inanılmaz güzellikteki duyguyu cümlemize yaşatsın.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.