Sayın Hattat,
7.6.2007 tarihli mailinizi aldım.
Kıymetli yavrum, insan ilahi aşk yoluna girince bütün dünyası değişir. Artık kinler, nefretler, düşmanlıklar, hainlikler, dedikodular, çekememezlikler, haset etmeler, kıskançlıklar arkada kalır. Bütün kainat ışıkla dolar. Hayat yepyeni anlam, yepyeni renkler kazanır. Sanki gökyüzü daha mavi, ağaçlar daha yeşildir. İnsan kendini cıvıl cıvıl bir sevginin ve yaşama sevincinin içinde bulur. Bu suretle dünya hayatı bütün acılarına, ıstıraplarına rağmen bir cennet olur. Bazı kimseler çorba içerken daha lezzet kazansın diye acı biber koymazlar mı? Çektiğimiz acılara neden bu gözle bakmıyoruz? Hayatta en büyük okul acı ve ıstıraptır. Onları çekmeyen bir insan tekamül edemez, arınamaz, temizlenemez. Bu nedenle çektiğimiz acılara da bizi yetiştiren, olgunlaştıran, tekamül ettiren bir ilahi hikmet olarak bakmak gerekir. Allah, ilahi aşkı bizlere de, yeryüzündeki bütün insan kardeşlerimize de nasip etsin.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan