.
Merhaba,

Çok sıkılgan bir gencim. Yürürken, çalışırken herkes bana bakıyor sanıyorum, bir yerde konuşmak için sıra beklesem kalbim küt küt atıyor, sıram gelince heyecandan meramımı anlatamıyorum, dilim dolaşıyor. Şimdi de bir kızı ölesiye seviyorum ama söyleyemedim, söyleyemem. Bana neler önerirsiniz sayın hocam, Allah sizden razı olsun.

Erol Erbük

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
---------------------

Sayın Erol Erbük,

Kıymetli yavrum, sana bir süre başkalarını bırakıp çevre ile ilgilenmeyip kendi kendinle dost, arkadaş, sevgili olmanı tavsiye edeceğim. Önemli olan insanın kendi kendisiyle barış içinde olabilmesi. Kendine dikkat et. Halinde, gidişinde Allah’ın ve Peygamberin emirlerine aykırı bir durum var mı, ona bak. Eğer efendi bir çocuksan, dürüst, temiz bir hayat yaşadığına inanıyorsan, dedikodu yapmıyorsan, çevrendeki herkese karşı ayrım yapmadan saygılı davranıyorsan, elindeki paranın hesabını biliyorsan, paranı adam gibi harcayabiliyorsan yani döküp saçmadan yerli yerinde adam gibi harcayabiliyorsan çevrenden sana ne yavrum.

El alem ne derse dersin, ne düşünürse düşünsün, senin çevre dediğin geceleri o televizyon dizileri denilen saçmalıkları izleyen, müzik diye Afrika tamtamlarını aratan iğrençliklerle vakit geçiren, bir kısım kadınlar kendilerini teşhir için şeytanla işbirliği yaparken, bir kısım salak erkekler de ağzının suyunu akıtarak bu iğrenç varlıkların arkasında ömür tüketen yaratıklar iken birkısım insanlar paraya, bir kısım insanlar mevki makama, bir kısım insanlar adına araba denilen boyalı tenekelere taparken şimdi biz toplum diye, çevre diye elalem diye bu gerizekalılardan korkmamız, ürkmemiz, çekinmemiz ne derceye kadar doğru olur?

Ah yavrum, bu saydığım ve vakit olsa daha binlercesini ekleyeceğim aptallıklarla malül yaratıklar kim oluyor ki biz onlardan çekinelim? Bilakis onlar senden çekinsin. Sen sokakta yürüdüğün zaman “İşte” desinler “bir hazret-i insan geçiyor”. Olay bundan ibaret yavrum. Senden çok rica ediyorum, bundan sonra sen çevrenden değil, çevren senden çekinsin. Tek tek, yüzlerce, binlerce pislikle, manyaklıkla, rezillikle dopdolu bu yaratıklarla onların layık olduğu şekilde davranışlarını ayarla.

Bir tarihte belediye otobüsünde gidiyordum. Pencere tarafında oturmuştum. Yanım boştu. Bir kadın geldi, yanıma oturdu. Her şeyi aşırıydı. Kıyafetinin dekoltesi, saçları, makyajı, her şeyi. Biraz sonra kadından negatif elektriklenmeye başladım. Midem bulanıyordu, kusacak gibi olmuştum. Ordan kalktım, otobüsün en arkasında bulunan sahanlığa gittim ayakta yolculuğumu yaptım. Biraz sonra bulantım geçti. Kadının yanında kusmama ramak kalmışken midem düzeliverdi.

Şimdi bu iğrenç kadının hal-ü vaziyeti böyle. Bunun beş yüzünün, bininin bir araya geldiğini düşün. Ne değişecek?

Durum böyle yavrum. Artık karar senin...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.