.
Merhaba Sabri hocam,

Ben bundan 10 sene önce birgün öğle ile ikindi yada ikindi ile akşam arası uyuyordum yani gündüz. Birden uyandığımı fakat kalkamadığımı hissettim. Daha sonra kendimi zorladım kalkmaya çalıştım. Çok zor bir şekilde hafifçe doğrulmaya başladım ancak çok zorlandım ve çok yoğun bir ses vardı. Yan yatıyordum. Doğrulunca yastık tarafında bir karartı olduğunu farkettim ve kafamı yine çok zor bir şekilde çevirdiğimde yastıkta yatanın kendim olduğunu gördüm. Öldüğümü sanıp tekrar yatmaya çalıştım ve yatanla bir olur olmaz uyandım ve çok korktum. 10 sene geçmesine rağmen şimdi gibi hatırlıyorum.

Bunu nasıl yorumluyorsunuz? iyi midir kötü müdür?

Neydi o olan ve bir daha olmadı. Teşekkürler.

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın Koray İsmail Bey,

Kıymetli yavrum, eskiler derlerdi ki kötü tüccar iflas edince hep eski defterlerini karıştırırmış. Yavrum, on sene evvel yaşadığın bir olayı niye bugünlere taşıyorsun? Neden ibn-ül vakt olamıyorsun, yani zamanın çocuğu. Bizim için ne dün var ne de yarın. Dün, gelmiş geçmiş, yarınlar meçhul. Sabaha çıkacağımız belli değil. En iyisi gel biz anımızı yaşayalım. Bir büyük sahabi “Geliniz bir anımızı imanlı geçirelim.” diyor. Bir türlü günümüz Müslümanları “ibn-ül vakt” olamıyorlar. Kimisi dünde yaşıyor, kimisi geleceğin hayallerini kuruyor. Bence ikisi de yanlış. Gelin, biz anımızı yaşayalım, ibn-ül vakt olalım.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.