.
Bir gönül dostu, "Ne olur diyor, "Bir ânımızı imânla geçi­relim." Tam bir teslimiyetle fişimizi O’nun sonsuz gücünün, irâ­desinin bulunduğu prize takalım. Gökyüzünün ihtişâmı, yıldız­ların güzelliği karşısında ürpererek ağlayabilsek. Hayatımızın her ânının ne denli kutsal olduğunu bir bilebilsek...“Ve bir ân yaşıyorum, bütün bir ömre bedel” diyebilsek... Kur’an-ı Ke­rim’deki emr-i ilâhiyi her an tekrarlayıp yaşayabilsek: “Doğrusu Sana yöneldim. Kendimi Sana verdim.” Hayatımızı yasemin be­yazlığında, yaseminler güzelliğinde yaşayarak O’na kavuşa­bilsek, “O senden râzı, sen O’ndan râzı olarak gir cenne­time” emrine muhatap olabilsek...

Peki ne bekliyoruz? Eğer bugün değilse, ne zaman?
Selam, saygı ve sevgi ile.
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.