.
ÇOCUĞA AŞIRI SEVGİ HEM BİZİM HEM ONUN MANEVİ TEKAMÜLÜNE ENGEL OLUR
"Kur’an-ı Kerim’de “Malınız ve evladınız sizin için fitnedir” Buyuruluyor. Demek ki insanı manevi tekamül yolunda Allah’dan ayıran sebeplerin başında mal, mülk, para, pul ve evlat geliyor. Bu nedenle biz, bu hususa çok dikkat etmek durumundayız.

Sahip olduğu Rahman ve Rahiym sıfatları gereği bir annenin evladını sevmesi gayet normal bir husus. Ama ileri gidip, bu sevginin bir put olması halinde o zaman hem kendisine, hem de evladına zarar veriyor. Çorba yaparken içine lezzet vermesi için sağlık durumumuza göre, doktorun verdiği perhize göre çok az da olsa tuz koymamız gerekiyor. Hiç koymazsak o çorbanın tadı, tuzu olmuyor. Çay içerken içine çok az da olsa şeker koyuyoruz (şeker hastaları hariç). Ama biz, sekiz, on şeker atarsak o çay berbad olur, içilmez. İşte evlat sevgisi de böyle. O sevgi, bazı kimselerde haddi aşıyor, aşıyor. Nemrut dağındaki buzlar gibi tapılacak hale geliyor. İşte o zaman sevgimiz şirazeden çıkıyor. Hem kendimize, hem canımız, ciğerimiz evladımıza zarar veriyor. Farkına varmadan evladımızın tekamülüne engel olmuş oluyoruz. Çünkü aşırı sevgi, aşırı şefkat, aşırı acımayla, tabir caizse çocuklarımız hayata sakat olarak atılıyor. Hayat yolunda mütemadiyen bocalıyor. Halk tabiriyle hiçbir zaman kendi ayakları üstünde duramıyor.

Hangi anne çocuğunun mutsuz, başarısız, hayat yolunda daima sendeleyen, tökezleyen bir durumda olmasını ister. Ama biz en iyi niyetlerle de olsa aşırı ilgiyle hem kendimizin, hem evladımızın mutsuzluğuna kapı açıyoruz."
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.