Sayın Esra Berk,

15.6.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, güzel hikayen için çok teşekkürler. Ben de sana bir hikaye anlatayım. Beş yaşındayken annemden işitmiştim. Bir adam yemeğinden son lokmasını yedikten sonra paltosunu giymeye başlar. Hanımı “Hayrola bey” der,” nereye gidiyorsun?” Adam cevap verir “Kahveye” der. “Ne yapacaksın kahvede?” “Kahve içeceğim”. “Otur” der kadın “ben sana yapayım”. Onun üzerine adam der ki

“Gönül, ne kahve ister, ne kahvehane.

Gönül ahbab ister, kahve bahane”

Mesele burada yavrum. Hayatta hiçbir şey önemli değil. Tek gerçek var, sevgi. Tek gerçek var; sevmek ve sevilmek. Gerisi hikaye.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :