.
DİKENSİZ GÜL OLMAZMIŞ, HAYATTA HER ŞEY ASLINDA BİZİM İYİLİĞİMİZ İÇİN

Efendim, önce sıkıntı, dert, çile kavramını ele alalım. Başta Allah’ın yüce Peygamberleri, veliler olmak üzere nice güzel insan, büyük insan çeşitli dertlere, sıkıntılara, güçlüklere maruz kaldılar. Elbette bunun bir sebebi olmalı. Fakire sorarsanız derim ki bir kere karşımıza çıkan meselelere bu şekilde negatif içerikli kelimelerle yaklaşmak naçiz kanaatimce doğru değil. Yunus (Hadi Bey şimdi gene bozulacak) bir mısraında der ki

“Bir çeşmeden akan su
Acı, tatlı olmaya”

Efendim, elli yıldır bu mısraı hergün düşündüm. Ona yeni yeni yorumlar getirdim. Yunus, büyük Yunus, ilahi Yunus bir mısrada bütün hayatın, tasavvufun, varoluşun özünü vermiş. Diyor ki Allah’tan gelen herşey güzeldir. “Bir çeşmeden akan su” sözüyle Allah’dan gelen ilahi tecellileri kastediyor. Madem ki biz bu dünyaya tekamül etmeye geldik, adam olmaya geldik, yontulmaya geldik, önyargılardan, sabit fikirlerden arınmaya geldik. O halde karşımıza çıkan bütün tecellilere aynı edeple, aynı saygıyla, aynı incelikle yaklaşmamız gerekmez mi? Büyük Türk velisi Erzurum’lu İbrahim Hakkı Hazretleri

“Mevla görelim neyler
Neylerse güzel eyler”

Demiyor mu? O zaman gelen tecellileri pozitif, negatif diye ayırmak olur mu? Sevgiliden gelen herşey güzel değil mi? Sevgiliden gelen herşeyde, ondan bir iz, bir koku, bir nişane yok mu? O zaman biz de Yunus gibi söylersek herhalde Hadi Bey kardeşimiz inşallah bizi affeder. “Bir çeşmeden akan su, acı tatlı olmaya”. Türk edebiyatının en kültürlü insanı Ahmet Hamdi Tanpınar, bir şiirinde

“Hepsi güzeldi, kar, tipi, fırtına
Günlerin geçişi ardı ardına”

diyordu. Biz de Allah’dan gelen bütün tecellileri “hepsi güzeldi” diye gönül hoşluğuyla kabullenip sineye çekersek, öpüp başımızın üzerine koyarsak, sonra da o sorun karşısında nasıl bir tavır takınacağımızı düşünürsek daha güzel olmaz mı?

Bir zamanlar meşhur bir şarkı vardı:

“Dikensiz gül olmazmış” diye. Evet, “narın da hoş, nurun da, dikenin de güzel, gülün de” diyebilmek ne güzeldir. Ve onlar ne güzel insanlardır. Allah bizlere de, yeryüzündeki bütün insan kardeşlerimize de bu güzellikleri yaşamayı nasip etsin. Cennette yaşayalım. Dünyası cennet olanın, ahireti de cennet oluyormuş. Hep güzellikleri yaşamak ne güzel. İçimizin, dışımızın hep sevgilerle dolması ne güzel. Elli yıl evvel çok söylenen bir ilahi vardı:

“Bir pazara vardım, yolu gül, tezgahı gül, dirhemi gül, terazisi gül, alanı gül, satanı gül, nereye baksan güldür, gül”.

İşte “bir çeşmeden akan su, acı, tatlı olmaya diyenlerin yaşadığı ruh hali. Ve onların gözüyle dünya. Neden bizler de o dünyada yer almayalım. "

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.