.
İYİ GÜNDE ZOR GÜNDE OMUZ OMUZA OLMAK...
"Yıllar önceydi. Rahmetli eşim Rana Hanım'la ev almıştık, elimizde kalan para ile ancak ekmek alabiliyorduk. Onu da musluk suyu ile birlikte yiyorduk. Perde alacak paramız olmadığı için, ben bazı pencereleri ga­zete kâğıdı ile kaplamıştım. Düşün, koskoca Danıştay savcısı bir hanım, ben böyle bir evde oturmam demedi. Ben hayatım boyunca kimseden borç almadım. Bana bu konuda da destek oldu. Elimiz genişleyinceye kadar böyle idare ettik. Bir gün yine ekmekle su yemek için oturmuştuk ki kapı çalındı, komşumuz Cemal Tural’ın eşi Suna Hanım elinde üzerine tavuk didilmiş bir büyük tabak pilâvla geldi. Rânâ’yla çocuklar gibi sevindik. Güle oynaya pilâvımızı yedik.
Ben Rânâ ile beraberliğimde öyle mutluydum ki, dünyanın en mutlu insanı bendim. Her an cennette gibiydim. Bir tek gün ona kalk bana bir bardak su getir bile demedim. Ona çok büyük bir saygı ve hayranlık duyuyordum. Yanında bir şeyh efendinin karşısında gibi edep içinde oturdum hep."
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Onun ve Hakk'a Göçen Ailesinin Aziz Ruhları Şad Olsun.