.
ÇOCUĞUNU SADECE KUR'AN KURSUNA YAZDIRMAKLA GÖREVİNİ YAPMIŞ OLMAZSIN...

"Yıllarca önceydi, Etlik’ten dönüyordum. Bir büyüğümü ziya­rete gitmiştim. Dolmuşta önümdeki iki kişi, aralarında konuşu­yorlardı. Biri diğerine, “Bu iş de tamam oldu, artık görevimi yap­tım, oğlumu da, kızımı da Kur’an kursuna yazdırdım. Bir baba olarak görevimi yaptım, bitirdim, huzur içindeyim.” diyordu. İki arkadaş arasındaki konuşma, bu minvâl üzere devam etti. Bu mesele, beni yıllarca düşündürdü. Çocuklarını Kur’an kursuna yazdırmakla görevlerinin bittiğini sanan bu babanın mantalitesi, sanırım yaşadığım sürece de beni meşgul edecek, düşündü­recek.

Pek çok insan var ki, işin kolayına gidiyor, işi kolay tara­fından alıyor. Din, mâneviyat, bir aşk, bir heyecan, bir güzellik sorunu iken, birkaç şeklin, kuralın, formalitenin içine hapsedi­veriyorlar o cânım, o güzelim duyguları... Tıpkı bir insanın, bü­tün hayatının bir tek boyuta irca edilmesi gibi. Oysa din de, insan da, çok yönlü, çok boyutlu, çok geniş eksenli realiteler."

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.