Efendim,

size uzun zamandır yazamadım. Inanın bana da aylar yıllar gibi geldi. Bu arada Istanbul’a geçmişsiniz. Inşaallah hayırlı bir tatil olur.

Biz Türkiyemize hasretimizi gidermeye devam ediyoruz. Tatilde karşılastıgım güzellikleri sizlerle paylaşmak istedim .. İnanın içim coşku ile dolu... Memleketimin o güzel insanlarını daha yakından tanıyabilmek, gizli güzelliklere, gizli hazinelere ulaşmak insanı ürpertiyor... Ilk hikayemin kahramanı Ismet bey.. Bugün bir başlangıç olsun insaallah Rabbim devamını yazmayı da nasıp eder.

Sonsuz sevgi ve saygı ile ellerinizden öperim bütün gönül dostlarına selamlar, saygılar...

Memleketime ulaşalı yollarına düşeli neredeyse on gün oldu. Bu süre içinde her türlü teknolojiden de uzak kaldığımızdan bu satırları yazmaya ancak fırsat bulabildim... Aslında her an içimde yazama iategi vardı ama güzellikleri içimize sindirmek hemde doyasıya yasamak belki de depolamak ıstedığimizden buna fırsat bulamadım.

Istanbul a ulastığımız gece Antalya’ya doğru otobusle yola devam ettik. Uzun fakat cok rahat ve zevkli bir yolculuktu. Otobüsümüz sabah saatlerinde kalacağımız yerin kapısında indirdi.. Bu arada gercekten otobuste calısanları tebrik etmeliyim. butun gece boyunca yolculara büyük bir sabır ve saygı ile hizmet ettiler. Rahat edebilmemiz için ellerinden geleni yaptılar. Bize sonunda "İşte müşteri memnuniyeti budur "dedirtmeyi başardılar.. Uçak yerine otobüsle yola devam etme riskini aldığımız zaman bu kadarını beklemiyorduk doğrusu..

Evet , uzun bir yolculuğun ardından o cennet vatan parçasına ulaşmıştık. Geçen yıl ilk görüşte vurulduğumuz yer burası.. Mis gibi çam kokan, o koyu gölgeler arasında serın tepede yer alan  minik taş evler...  Içinde herşey, tüm eşyalar dogal agaç ve taştan yapılmış .. Minik evin onunde minik bir bahçe yine çam ağaçları ile çevrilmiş korunun içinde.. Günün her saati cır cır böceklerinin sesi... Ne de çok özlemişiz... Derin derin nefes alıp adeta depoluyorum bu mis gibi havayı...

 Asagıda yolun girişe yalım Ecodemia yı keşfedşyorum  akşamuzeri... Geçen yıl da giderayak bulmuş ama pek de detaylı görüşememiştik sanatcısı ile.. Ismet bey elindeki kitaba dalmış okuyordu biz yanina yaklaştığımızda.. Bir kısa tereddütten sonra hatırlayıverdi geçen yıl yaptığımız görüşmeyi.. Nazik, hassas, kibar, düşünceli tam bir sanatçı  duruyordu karsimizda... Buradaki atölyesinde yaptıgi resimleri, gravürleri, değişik çalışmaları... Işte yine burada da kendimize göre bir yer bulmuştuk.... Günün o sıcak saatlerinde bilgilerimizi düşüncelerimizi paylaşabileceğimiz, çok şeyler öğrenebileceğimiz bir yer.. Inanılır gibi değil.. .. Ertesi gün öğle saatlerinde soluğu atölyede alıyoruz. Boyalar, fırçalar, kil, çamur derken ... Birde sohbet.. Bir sanat dostu derken meğerse bir gönül dostu, bır Allah dostu bulmuşuz biz.. Akşam üzeri davet ettiği evinde daha iyi anlıyoruz bunu.. Sirin bir köy evinin serin agaçlık bahçesine bakan verandasında oturup, kendısi gii zarif ve misafirperver hanimin yaptıği tavşan kanı çay ile harika lezzetli keki yerken anlıyoruz ki karşımızda gerçekten bir Allah dostu var... Evinin duvarlarını bile hat ile süslemiş Ismet bey, sohbet derinleştikçe gözleri parlıyor.. Düşünüyorum da Rabbim ne kadar büyük, hazinesi ne kadar geniş. Siz sadece isteyin .. Ihlasla isteyin.. Bıkmadan , umutsuzluğa düşmeden isteyin... Ortam ve şartlar ne olursa olsun sizi koruyor ve dualarınız gerçek oluyor... Yoksa kim derdi ki az ötede insanlar sadece deniz ve kumu tatil zannedıp, gece gündüz eğlenmek, çılgınlık yapmak, edepsizlikleri medeniyet adletmekte iken, diskolar gece kuluplerı rezilliklerle dolup taşarken, bu coğrafyada Rabbimin bize armağan ettiği bu güzel doğa harikasında ona hakkını verip sükrünü eden ve gönlü güzel , kendi güzel Hak dostları karsımıza çıkarıyor ve biz gönül dünyamızı zenginleştirip güzellikleri paylaşabiliyoruz..

Şükürler olsun...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :