.
BENİM BİR KARINCAYA ULU NAZARIM VARDIR

"Einstein, “Bu çağın en büyük dramı, insanın bir gülün açılışındaki harikulade güzelliği görememesi, sezememesi, hayret duygusunu kaybetmesidir.” diyor. Her şey bizi bizden uzaklaştırıyor, dikkatimizi başka taraflara çekiyor. Sonra tam bir panik ve şaşkınlık içinde “Aynalar söyleyin bana ben kimim?” diyoruz. Bu çılgın gidiş içinde artık insanlar, “Ben kimim, neden dünyaya gönderildim, varoluşumdaki hikmet nedir? Neden yaşıyorum, nasıl yaşamalıyım, nasıl bir hayat sürmeliyim ki, sonunda, son nefesi vermeye sıra geldiğinde pişman olmayayım, eyvah yanlış yaşadım, hayatımı rezil ettim demeyeyim?” diyemiyor. Bu çılgın hayat temposu, bu delice gidiş, uyuşukluk ve alışkanlık gözleri kör ediyor. Koyu bir sis içinde gerçek görünmez oluyor. Her şey “doğal” denilen yalana gömülüyor. Yunus: “Benim bir karıncaya ulu nazarım vardır” der. İşte biz bu ulu nazarı kaybettik. Ürpermeyi, hayran olmayı, hayret etmeyi kaybettik. Necip Fazıl’ın tabiriyle güneşi cebimizde unuttuk, dışarıda cılız ve sahte mum ışıkları arıyoruz. Kimileri bulduğunu sanarak aldanışların en büyüğünü yaşıyor…"
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.