.
ÇİRKİN İLE BAL YENMEZ, GÜZEL İLE TAŞ TAŞI

"Üç yaşlarındaydım. Ankara'da Karyağdı Türbesinin yanındaki evimizde otururken gece yarılarına kadar beklerdim. Evimizin önünden sarhoşlar geçerdi. Posta Caddesi’nde Palabıyığın Meyhanesi vardı. Gece on bir olunca meyhane kapanırdı. Bir gurup sarhoş meyhaneden çıkar kol kola girer ve şu nakaratı tekrar ederlerdi:

“Eyvallah, eyvallah, iyiye de kötüye de eyvallah, güzele de çirkine de eyvallah”

Yahu, adamlar sanki tasavvufun, yaşama sanatının özünü söylüyorlardı. Bu dünya böyle yavrum. Aynen pilde olduğu gibi. Pozitif ucu da var, negatif ucu da var. İnsan da böyle değil mi? Her an iyiye de kötüye de meyledebilir. Bütün mesele daima iyiye meyletmek, daima güzelden yana olmak, daima affetmek, daima hoş görmek. Dünya güzellik kraliçesinin karnı cife ile dolu. Ama bu onun dünyanın en güzel kızı olmasına engel değil.

Resulullah Efendimiz, bir Hadis-i Şerifinde

“Allah’ım, Beni bir an, bir andan da kısa bir zaman nefsime uydurma”
Buyuruyor. Olay bundan ibaret yavrum. Bizler son nefesimize kadar daima iyinin yanında kötüyü, güzelin yanında çirkini göreceğiz. Ama tercihimiz hep iyiden güzelden yana olacak. Bir halk türküsünde ne güzel özetliyor:

“Çirkin ile bal yenmez
Güzel ile taş taşı”

Bilmem anlatabiliyor muyum?"
Sabri Tandoğan Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.