.
BU DÜNYADA EN ÇOK EKSİK OLAN ŞEY: SEVGİ
"Teneffüs zili çalmıştı. Hande bahçeye çıktı. Fakülte bahçe­sindeki bankın üzerine oturdu. Biraz sonra bir arı geldi, sol elinin üzerine kondu. Hande hassas, ince ruhlu, kültürlü, akıllı bir kız­dı. Doğayı çok seviyordu. Arının eline konmasıyla ne korktu, ne heyecanlandı; sadece arıya hitaben yumuşak bir ses tonuyla “Hoşgeldin sevgili arı” dedi. “Nasılsın?” Bir arkadaşı karşısında oturuyordu, seslendi. “Hande” dedi. “Kov o arıyı, şimdi seni so­kar.” Hande, hayır anlamına gelen bir haraketle başını salladı. Sonra diğer elinin işaret parmağıyla çok yavaş ve yumuşak bir şekilde arının sırtını okşamaya başladı. Arı bundan memnun olmuştu, bir süre sonra da Hande’nin elinin üzerini yumuşak bir hareketle, bir ayağı ile okşamaya başladı. Bir süre sonra derse giriş zili çaldı. Hande arıya hitaben “Sevgili arı, müsaadenle ben derse giriyorum, sonra yine görüşelim olur mu?” dedi ve ya­vaşça ayağa kalktı. O sırada arı da kavisler çizerek uzaklaştı.
Bir toplantıda, Hande kızımız o yumuşak ses tonu ile bu öyküyü anlattı. Aradan kaç ay geçti, bilmiyorum; ama sürekli olarak aklıma geliyor bu husus. Düşünüyorum, sevgi olayının sadece insanlar arasında değil, bütün kâinata yaygın bir duygu olduğuna bütün kalbimle inanıyorum. Sevgi, insanın yaratılış sebebi, varoluşun özü, yaratılan her zerrede etkileri görülen bir muhteşem olay.
Bir büyük velî ne güzel söylüyor: “Nerede sevgi, orada Allah” İki cihan serveri, Kâinatın Efendisi, bütün insanların en büyüğü, en güzeli, en yücesi olan Peygamber Efendimiz bir Hadis-i Şerifinde; “Eğer bir insana karşı sevgi ve saygı duyduysanız, fazla vakit geçirmeden bir an önce gidin, o zata karşı duyduklarınızı söyleyin, yarına bırakmayın, zira yarın, iki taraftan biri için çok geç olabilir.” buyuruyor. İçinde yaşadığımız çağa ve toplumun sorunlarına tarafsız, objektif bir gözle bakacak olursak, en büyük eksikliğimizin sevgi olduğunu görürüz... "
Sabri Tandoğan Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.