.
.
SABRİ BABA’DAN SÖZLER
*HAYATI ADAM GİBİ YAŞAMAK*

Kıymetli yavrum,

Şu hayatı adam gibi yaşamak çok ince bir sanat. Adam gibi yemek, içmek, kazandığın parayı adam gibi harcamak çok zor. Hepimiz bu yaşa geldik bari bundan sonraki hayatımızı incelik, edep ve saygı içinde yaşayalım.

Yapacağımız tek şey var, Allah yolunda, Peygamber Efendimizin yolunda tertemiz yaşamaya, kendimizi, yakınlarımızı korumaya çalışmak.

Hayatta en büyük günahlardan biri ümitsizlikmiş. Son nefesimize kadar ümit içinde yaşayacağız. Bugün şartlar kötü olabilir ama yarın her şey değişebilir.

Çıkmaza girdiğimizi hissettiğimiz an Allah'a sığınıp, O’nun yardımını beklememiz lazım. Hiçbir şey imkansız değildir. Yeter ki biz Allah'a sığınıp çaba gösterelim, Allah'ın yardımı gelir.

Hayatta başarının şartı, insanlarla güzel diyalog içinde olmaktır. Mesela esnafsınız, müşteri ile diyalog kurarken para pul düşünülmeyecek. Sadece onu memnun etmek, tatmin etmek düşünülecek.

İnsanı sevmeyen Allah’ı da sevemez. Allah'ı sevmeye giden yol insanları sevmekten geçer. Çünkü Allah'ın sırlarından bir kısmı insanda mevcut. Allah, "Ben insanın sırrıyım, insan benim sırrım.” Buyuruyor…

İnsan dünyaya geliyor. Annesi, babası oluyor, eşi oluyor, komşuları, arkadaşları oluyor. Acaba biz çevremizdeki bu insanları anlayabiliyor muyuz? Atilla İlhan,
"Anladım imkansız şey bir insanın başka bir insanı anlaması"
diyor. İşte önemli olan bu. İnsan Allah'tan geldi, Allah'a gidiyor. İnsan sadece et ve kemik olan bir varlık değil. İnsan aynı zamanda duyan, düşünen, hisseden bir varlık. İnsan, daima çözülmesi gereken, halledilmesi gereken bir varlık. Hayata anlam veren de bu.
Hayatın getirdiği problemlere, acılara yaklaşım çok önemli. Demin bir çocuk yere düştü, anne panik içinde. Olabilir, çocuk düşebilir, dizi kanayabilir. Olabilir, diyecek çocuğu sakinleştirecek. Ama, telaşlı yaklaşımı ile anne çocuğu daha baştan çok ürküttü. O yüzden çocuk ağlamaya başladı. Hayatta her konuda olaylara yaklaşım çok önemli… Gerçek kültür, hayat olayları karşısında doğru tavır almaktır. Her an hayattan bir ders alacağız.

Biz Allah'ın varlığına şükredince, huzur ve sükun buluyoruz. Allah, herkesi inancında da, inançsızlığında da serbest bırakmış. İnsanların cennete gitme veya cehenneme gitme özgürlüğü var. Bu dünya, adam olana, aklı olana bir cennet ama aklı olmayana cehennem.

Eşyaya saygı duymayan bir insan, hayatta hiçbir şey öğrenememiş bir kimsedir. Biz eşya diyoruz ama acaba o eşya mı... Hakiki mahiyetini bilmiyoruz. Bir gün Peygamber Efendimiz (Aleyhisselatü Vesselam Hz.) camide vaaz ederken, artık dünyadan ayrılık vakti geldiğini ima edince yanında oturduğu kürsü inlemeye başlamış. Demek o tahta kürsünün hisseden bir yönü var. Yunus Emre, "Cümle yerde Hak nazır, göz gerektir göresi" diyor. O göz olmayınca her şey anlamını kaybediyor.

Biz dünyanın alayişine kapılıyoruz. Maneviyattan uzaklaşıyoruz. Oysa dünya hayatı bir oyun. Biz bu oyuna kendimizi kaptırmayalım. Dünya hayatı geçicidir. Nedir dünya? Mal, mülk, şehvet, şöhret, çocuk... Hepimiz imtihandayız.. Kimisi sağlıkla sınanıyor, kimisi hastalıkla, kimisi fakirlikle sınanıyor. Kimisi varlıkla, bollukla... Biz bu imtihanlardan yüz akı ile çıkmaya çalışalım. Allah, cümlemize nasip etsin..

Selam, saygı ve sevgilerin en içten geleni ile.

Sabri Tandoğan
(Muhterem Hocamızı rahmetle, hürmetle, dualarla anıyoruz)
*Selamlar, sevdiklerinizle beraber hayır, esenlik ve huzur içinde olacağınız cumalar.*