.
UNUTULMAYAN HATIRALAR, DERSLER
"Senelerce, senelerce evveldi. Dört yaşımda bir çocuktum. Rahmetli annem; “Oğlum, bakkal Hacı Efendi’ye git. Bir kibrit al, gel.” dedi. Gittim kibriti istedim. Bakkal Hacı Efendi; “Verme­yeceğim.” dedi. Sebebini sordum. “Sen,” dedi. “Dükkândan içeri girerken selâm vermedin. Selâmı olmayana kibrit de yok.” dedi. Utandım. Mahcup oldum. Özür diledim. Bakkal Hacı Efendi, “Şimdi git.” dedi. “Biraz dolaş gel. Dükkândan girerken de selâm ver. Sonra ne istiyorsan söyle.” Dediklerini yaptım. Selâm vere­rek girdim. Hacı Efendi kibriti uzattı. Kibritin yanında bir de çiko­lata vardı. Bakkal Hacı Efendi sıradan bir kimse değildi. Bütün mahallelinin sevdiği, saygı duyduğu, muhterem bir insandı. Dört yaşımdayken ömür boyu unutamayacağım bir dersi bana ver­mişti. Allah rahmet eylesin. Nur içinde yatsın. O kadar temiz, intizamlı bir bakkal dükkânı bir daha görmedim. Ve o mübârek insan, neme gerek kardeşim, ben ticaretime bakarım, dememiş, mahallesindeki dört yaşındaki bir çocuğa, -hem de onu incit­meyecek bir şekilde- ömür boyu unutamayacağı bir ders ver­mişti."
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.