.
"ZAFER, ZAFER BENİMDİR DİYENLERİNDİR"
Soru-Cevap
Değerli Sabri Amca;
Benim sıkıntım zor ve kurnaz insanlarla köprüleri atmadan ve kurnaz bile olsa gönül kırmadan başa çıkmak. Çünkü bu insanlar sizin büyüğünüzse, aileden biriyse,hatta kayınvalidenizse yüzyüze bakılacaktır hep. Çünkü eşinizin biricik annesidir o bir kere. Hiç kimseyi üzmemek, aile bağlarını yaralamamak gereklidir ...Ben hep böyle düşünür böyle yaşarım.

Fakat çok zorlanıyorum amcacığım bu inancımı korumakta. Bahsettiğim bu insan tüm iyi niyetimi gösterdiğim halde onu anne gibi kucaklamak istediğim halde hep bana kurnazca davranıyor. Ne zaman şükür bana iyi davranıyor desem arkasından bir plan çıkıyor... Ve dayatmalar, kabullenmediğim zaman inatçılıkla suçlanıyorum. Eşime ise annesinin bu yaptıklarını anlatmaktan Allah'a sığınıyorum, ar ediyorum kendime yakıştıramıyorum. Sizce yanlış mı yapıyorum, eşime de bahsetmem gerekir mi o da her şeyi bilmeli mi?

Allah'a emanet olun. Bacağınızdaki ağrılar için de çok üzülüyorum, Allah şifalar versin...

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
-----------------------------------------------------------------------
Sayın Sevim Hanım,

Kıymetli yavrum, rahmetli babannemin bir sözü vardı: "Kış kışlığını, puşt puştluğunu yapar" derdi. Her zaman söylüyorum, başkalarından bize ne? Niye biz başkalarının davranışlarıyla hayata kahrediyor, güzelliklere küsüyoruz? Ben senin yerinde olsam şöyle hareket ederim: Kaynanama dünyanın en güzel iltifatlarını yapar, “Ben ne kadar mutluyum,” derim, “Allah bana bir yeryüzü meleğini anne olarak gönderdi. Seninle ne kadar iftihar etsem azdır. Acaba dünya senin gibi bir melek anne daha görecek mi?” Her vesileyle ona minicik de olsa hediyeler alırım. Bana ‘iki kere iki, yedidir’ dese ‘doğrudur anneciğim’ derim, ‘Einstein hayatta olsaydı senin izinden giderdi.’

Katiyyen onunla münakaşa yapmam. Onun yüzüne öyle sıcak, öyle tatlı, öyle munis bir tebessümle bakarım ki onun içindeki buzlar temmuz güneşindeki kar gibi eriyiverir. Ona şiirler yazarım, başkalarının önünde onu göklere çıkarırım. “Allah’ım,” derim, “bana böyle bir anne verdiğin için sana nasıl şükredeceğimi bilemiyorum...”

Değerli yavrum, dünyada hiç kimse tatlı dil, güler yüz, sevgi, saygı, güzel iltifatlar karşısında dayanamaz. Sen de dene. Göreceksin, kayınvaliden birden değişecek. Baharda açan kiraz çiçekleri gibi sana tebessümler gönderecek.

Sakın eşine annesiyle ilgili şikayetlerinden bahsetme. Bir erkeğin arada kalması bütün güzelikleri yok edebilir. Senin ince zekan, zarif ruhun ve derin kültürünle bu işi halledeceğine bütün kalbimle inanıyorum.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhlarına Fatihalarla.