.
STRES AŞAĞI, STRES YUKARI...
Efendim, bir gün Nasreddin Hoca kahveye gitmiş. Oturmuş, çayını söylemiş. O sırada yanına bir köylü yaklaşmış: Efendim, demiş, -kahvenin önünden geçmekte olan hindi sürüsünü göstererek- bunlar nedir, demiş. Nasreddin Hoca köylünün hindiyi sormasındaki garabati görünce “Onlar, onlar” demiş. Köylü, büyük bir sevinç içinde “çok teşekkür ederim hocam,” demiş. “Yalnız çenelerinin altından kırmızı bir şey sallanıyor. O nedir?” Nasreddin Hoca cevap vermiş: “Onların o’su.”


Şimdilerde bir strestir alıp gidiyor. Her şey stresle açıklanıyor. Hani nerdeyse insanın bana stressiz tarafından bir su getirin diyesi geliyor. Gayet tabi adına hayat denilen bu büyük imtihan meydanında hepimiz ayrı ayrı deneneceğiz. Bu çarktan kurtulmanın imkan, ihtimali yok. Değil veliler, Peygamber bile denenmiş. Biz kim oluyoruz? Rahmetli babannem olgun, kamil bir insandan bahsederken “Yavrum,” derdi, “o çok büyük bir insan, kırk puşttan kırk muşta yemiş”.

Bütün mesele hayatın getiridiği problemler karşısında sakin olabilmek, Allah’tan ve Peygamberden yardım isteyebilmek, sükûnetle meselenin halledilmesini beklemektir.

Selam, saygı ve sevgi ile.
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.