.
VALERY SORARMIŞ: MUKAVEMETİN NE?
Mektup-Cevap

Çok Muhterem Büyüğüm,



Uzun süredir yazamıyorum. Güzel insanların sitenize gönderdiği güzel mesajları ve sizin onlara verdiğiniz güzel cevapları takip ediyorum. Açıkçası siyasetin içinde bulunduğu kavga ortamı ortamı iyice gerdi. Hep diyorsunuz, çevrenizde ne olursa olsun siz kendinizi sağlam tutun. Ancak insanlardaki kutuplaşma eğilimi ve amaç birliğinin kaybını gözlemledikçe insan ister istemez üzülüyor.



Başka bir boyuttan bakınca herşey Allah'ın takdiri. İnşaAllah diyorum bu çatışma insanları daha çok bilinçlendirir. Mesela şu sıralar basın-yayın organlarına karşı internette boykot eylemlerine çağrılar var. Yine inşaAllah insanlar Allah'ın bu vatanı bize emanet ettiğini, kader birliğimizin olduğunu ve buradan başka gideceğimiz başka yerin olmadığını anlarlar. İnsanlar kendi vatanında yaşamanın verdiği özgürlüğü ve güveni göremeyecek kadar perdeli hale mi geldiler? Neden birbirimizi yiyoruz? Belki de bütün bu güzelliklerin algılanabilmesi için bu süreçlerin yaşanması gerekiyordur.



Herkesin gördüğü en büyük tehlike insanların ötekileştirilmesi. Düşmanlarımız buna kıs kıs gülüyorlar malesef. Bazı yayın organları bunu iyice körüklemeye başladı. Siyasetçiler zaten düşünmeden mesajlar veriyorlar. Baş döndürücü bir süreç yaşıyoruz. Her taraftan bilgi yağıyor ve insanlar muhakeme güçlerini kaybetmeye başladılar. Bu kadar ayrıntıda işin özünü esasını görememeye başladık.



Eskiden bir söz duymuştum, "Türk gibi başla, İngiliz gibi bitir." Bir genelleme olsa da bu söz beni hep düşündürür. Demek ki bizim hakkımızda böyle düşünüyorlar son zamanlarda. Ecdadımız, bizim için devamlılık konusunda en iyi örnek. Kurdukları teşkilatlar ve uzun tecrübelerin sonucunda oluşturulan süreçler yüz yıllarca kesintisiz hizmet vermişler. Bizim de aynı devamlılığı gösterme yönünde daha çok çalışmamız gerekiyor sanıyorum. Allah yardımcımız olsun.



En derin saygı, sevgi, hürmet ve selamlarımla

Göktürk Aşıcı

Sayın Sabri Tandoğan Hz'nin cevaben yazdıkları :
*************************************************************
Sayın Göktürk Aşıcı,

17.5.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, yazdıklarınızda haklısınız. Hani bir tekerleme vardır: “Doğru söze ne denir?” diye. Ama haklı olmak yetmiyor. Bu maçın birinci devresi. Bir de bunun ikinci devresi var. Bir tarihte Fenerbahçe ile Galatasaray maçı vardı. Birinci devre Fenerbahçe üç sıfır mağlup olarak sahadan ayrıldı. O zamanki antrenör Veselenoviç soyunma odasına gitti, sporcularıyla konuştu. “Çocuklar”, dedi, “hiç üzülmeyin. İkinci devre maç yeni başlıyormuş gibi sahaya çıkın. Sizi temin ediyorum, galip ayrılacaksınız. Haydi arslanlarım, haydi koçlarım” dedi. Sporcuların hepsinin arkasını sıvazladı. Fenerbahçe ikinci devre sahaya çıktığı zaman yayından fırlamış bir ok gibiydi. Derhal Glatasaray kalesini abluka altına aldılar. Ve hepsi birbirinden güzel dört gol attılar. Maçı dört üç galip gelerek bitirdiler.

İşte sevgili yavrum, önemli olan maçın ikinci yarısı. Şartlar ne olursa olsun ümitsizliğe kapılmayacağız. Hayata her gün yeniden başlayacağız. Ve zafer bayrağını dalgalandıracağız. Bütün mesele işe önce kendimizden başlayabilmek. Başkalarını itham etmek bile zaman kaybetmektir. Önemli olan şahsımızla, yaşantımızla, çlışkanlığımızla, efendiliğimizle, mukavemetimizle hayat savaşında yer alabilmek. Bunu yapamadıktan sonra neyin kıymeti kalır. Aman dikkatli olalım. Hele böyle zamanlarda daha da dikkatli olalım. Peygamberimiz, “Ya hayır söyle, yahut sus buyuruyor. Bizler de hep müspet olanı, olumlu olanı konuşalım. Negatif kelimeleri, sözleri dilimize yaklaştırmayalım. Atalarımız “Hayır söyle işine, hayır gelsin başına” derlerdi. Biz de o yolda gidelim. “Bir gün unutulmuş bir aynadan bütün sevgilerin bize döneceğini” göreceğiz. Hepimiz buna şahit olacağız.

Konfüçyüs, “Karanlığa küfredeceğine sen de bir mum yak” der. Biz de öyle hareket edelim. Bazan toprağa atılan minicik bir tohumdan bütün dağları kaplayan bir orman meydana gelebilir. Bu gerçeği unutmayalım.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.