" Güllerin de agladigi bir zaman vardir. Ama bir gül var ki onun gözlerinde her zaman gözyasi vardir.

Geceler onun gözyaslarini kendine saklar. Ama gündüzün aydinliginda nemlenen gözleri onun hüzünlerini fisildar.

Denizler onun gözyaslari gibi islak; günesler hüzünleri kadar sicaktir.

Güllerin de kokmadigi bir zaman vardir. Ama bir gül var ki onun sevgi saçan kokusu her zaman vardir. Kokusu sevgiden,rengi hasretten bir güldür.

O, kalbi hasretle yanmis ama sönmemis, kül olmamis kor olmustur ve Allah adini kirmizi gül koymustur.

Güllerin de sevistigi bir zaman vardir. Ama bir gül var ki sustugu an bile sevgiyi yasayan bir kalbi vardir.

Onun gülerken bile yapraginda gözyasi vardir. Ama o gözyaslarinda bile sevgiden gelen bir sicaklik vardir. Onun gözünde vazolara girmenin bir anlami yoktur.

Ama onun hüznün ve sevincini paylastigi kir çiçekleriyle arkadasligi vardir.

Güllerin de uyudugu bir zaman vardir. Ama bir gül var ki onun geceleri bile kapanmayan gözleri vardir. Sevgisi gece gündüz yoldadir, duasi, kokusu an be an sevdigine varir.

Güllerin de soldugu bir zaman vardir.Ama bir gül var ki kokusu sevgilinin yüregine islemistir de, bu yüzden ölümsüzlük sirrina kadem basmistir. Ve onun mezar tasina su yazilmistir :

Sevmeyen insanlar ölür ama Seven güller solmaz.Onlarin kabri de olmaz. "

Canim Babacigim; bu kir çiçeğine himmetiniz daim var olur ve o da bir gün gelir Öznur'una kavusur inşaallah.

Müsaadenizle.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :