.
.
SABRİ BABA’DAN CUMA MEKTUBU

*HER KONUDA HADDİNİ BİLENLERE NE MUTLU*

Kıymetli yavrum,

Kendini bilme, tanıma, hayatın en önemli olayı. Her insan kendini tanımak zorunda… Kendimizi nasıl tanırız? Dünya’ya gelmiş, gelecek en büyük insan, Peygamber Efendimiz (Aleyhisselam). Hepimizin mürşidi O. Biz kendimizi ne kadar çok O’na benzetirsek, kendimizi o kadar çok tanıyabiliriz. İnsanlık tarihinde tek yol gösterici, tek mürşid Hz. Peygamber Efendimiz. Bizim görevimiz, O’nun gibi olmaya çalışmak. Bir insan bütün ömründe, bir tek Peygamberimizin, “Ya hayır söyle yahut sus.” Hadis-i Şerif’ini yaşarsa velayet makamına yükselir.

Hayat o kadar karmaşık ki, hayat yolunda adam gibi yürümek öyle zor ki… Hep önyargılar çevremizi ağ gibi sarmış durumda. Şimdi ben çıkıp desem ki, içki içen insan kırk gün boyunca sağlıklı düşünemez. Sağlığa zararlıdır, insanı kendinden uzaklaştırır. Aman sakın içmeyin. Bana ne cevap verirler? Ya da plaj hayatının insan fıtratı üzerinde yaptığı tahribatı anlatsam… Böyle bir gereksinme olmadığını, insanların kapıldığı bir akım, moda olduğunu söylesem, insanın en asil, en temiz yönü olan ‘hayâ’ duygusunu kaybetmesine sebep olur desem, çoğu insanların bana nasıl tepki vereceğini tahmin edebiliyorum. Böyle önyargılarla dolu bir hayatta rehber olmadan tek başına yürümek, kendini bilmek mümkün değil. Rehberimiz Kur’an-ı Kerim ve Hadis-i Şerifler.

Peygamber Efendimiz, “Ya hayır söyle yahut sus.” buyuruyor. Bizim ağzımızdan yalnız hayırlı kelâm çıksın. Arkamızdan bahar rüzgârları estirelim, güzel hatıralar bırakalım.

Ne mutlu her konuda haddini bilenlere... Bütün mesele nefsinin hâkimiyetinden kurtulmak. Daima ölçü, denge, haddini bilme... Nerede? Her yerde. Ne zaman? Her zaman. Kime karşı? Herkese karşı… Denge, ölçü, hayatta her şeyin özüdür. Çorba yapmaktan tutun da, giyinip kuşanmaya kadar… Sevgide, saygıda, edepte de ölçü olacak. Karşılıklı sevgi, saygı. Karşılıklı edep. Sınırsız ve karşılıksız bir şey yok. Her şey karşılıklı. Bir dükkâna girdiniz, size hoş geldin demez, ilgi göstermezlerse, ben olsam çıkar giderim. İnsan sevdiği insandan da ilgi bekler, göremezse uzaklaşır.

İnsan doğarken tertemiz doğuyor. Tüm bu özellikler insan doğasında mevcut. Ama sonradan çevreden aldığı tesirle, anne babadan aldığı olumsuz tesirle fıtratı bozuluyor.

İnsanlardan zulüm göreceğiz, onlar bizi ağlatacak ve biz yavaş yavaş tekâmül edeceğiz. İnsanları insan yapan ne mevkidir, ne makamdır, ne zenginliktir. İnsanı insan yapan, edeptir.

Selam, saygı ve sevgi ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.

*Selamlar, rahmet, bereket ve esenlikleri üzerinize olacak hayırlı cumalar.*