Efendim,

Günlerdir çoklukla Kur'an'ı Kerim okuyorum. Kalem kağıtla notlar alarak. Ne büyük bir ahlak düzenleyicisi olduğunu bir kere daha anladım. Mübarek Kur'anımızı sadece Allah-Kul ilişkisi değil kul-kul ilişkisi olarak da okumamız gerektiğini keşfettim bu sefer. Çünkü mübarek vahiy insana rehber olarak inmiş. İnsan ilişkileri üzerine yüzlerce kitap var. Çok da çarpıcı kitap başlıkları ile. Benim de başlığına kapılıp aldığım bir sürü kitap var. Ama hiçbirisinin insan ahlakını ve kişiliğini kutsal Kitabımızdaki gibi nirengi noktasına ulaştıramıyacak içerikte olduklarını bir kere daha müşahede ettim. Okumaya ara verdiğimde de Peygamberimizden 400 altın öğüt kitabını okuyorum. Bundan da aralarda okuduğum bir yazıda çok etkilendiğim bir anektod oldu. --Bir bilgeye sormuşlar. Bilgelikte ustanız kimdir? "Bir köpek" diye cevap vermiş. Bir dere kenarında duruyordu fakat neredeyse susuzluktan ölmek üzereydi. Su içmek için dereye eğildiğinde sudaki aksini başka bir köpek sanıp korkuyla geri çekiliyordu. Sonunda susuzluğu öyle bir noktaya geldi ki, korkusunu unutup suya daldı. Suya dalar dalmaz diğer köpek kayboluverdi. Köpek kendisi ile arzusu arasındaki engelin yine kendisi olduğunu farketmişti. Kendisini yok etmeyi göze aldığında engel aradan kalkmış ve arzusuna ulaşmıştı. Ben de önümdeki engelin yine kendi nefsim olduğunu öğrenince ondan kurtuldum. Köpek gibi yaptım. Yolumu bir köpekten öğrendim. -- demiş Herşey dönüp dolaşıp insanın kendisini değiştirmesine dayanıyor. Birinci sorum.-Nefsin yaptırdıkları ile değer yargılarının yaptırdıklarını birbirinden ayırmak gerekiyor değil mi? Kendimize verdiğimiz cevapta değer yargılarım bana bunu yaptırıyor diyorsak tabi bu yargılar dinimizin değer yargıları siz bunu benimsemişsiniz çünkü. Yine mi yanlışız. İkinci sorum. İnsanız hata yapıyoruz.Bizde yapıyoruz bize de yapılıyor.Siz diyorsunuz ki sitemden uzak durun. Ama sitem sevgiden doğmaz mı? Sitem etmek aynı zamanda ben bu tür davranışlardan hoşlanmıyorum demek değil midir? Karşı tarafın kendini buna göre ayarlamasını kolaylaştırmayı sağlamaz mı ona değer vermek değil midir? Yapılan muameleye eyvallah demek insanın kendine olan saygısını götürmez mi? Sessiz kalmak beraberinde küslüğü ve zaman kaybını getirmez mi? Üçüncü sorum- Sevgide ceza olur mu? İnsan sevdiğine güzellik yaşatacağına hüzün yaşatabilir mi? Sevgide iki kere iki dört mü eder? Efendim. Bir de arada sizin kitaplarınızı okuyorum. Kitabınızın sadeliği, kağıdının beyzalığı (Beyza bilinçli yazıldı), puntolarının netliği ve de tabiki içeriği mis duygusu uyandırıyor bende. Ruhuma, evime mis kokuları yayılıyor. Bir ışık yükseliyor satır aralarından. Ben de o ışığın peşinden gidiyorum efendim eteklerimde bir yığın yaprak....

Sonsuz hürmetlerimle...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :