Iki gundur araliksiz yagan yagmur dindi. Gri bulutlar yavas yavas aralaniyor , duru mavi bir gokyuzu parca parca gorunuyor aralarindan. Gunesin isik huzmeleri siyriliyor bulutlardan , denizin uzerinde yansiyorlar. Son uc gundur denizi seyretmeye doyum olmuyor. Aslinda kendimi bildim bileli denizi seyretmeye bayilirim. Insana benzetirim…. Onun gibi bazen kizgin ve ofkeli olur, rengi kararir, sert dalgalar kiyilari dovmeye baslar, asindirir kayaliklari, yikar gecer onune geleni. Boyle zamanlarda icindekileri hep disari atar, kusar adeta…. Hircin ve sert dalgalar cekildiginde kiyidan, geride bir suru pislik ve supruntu birakir. Gunlerce surer temizlenmesi. Oysa bazen ne de coskulu kipir kipirdir. Rengi koyu maviye donmustur . Dalgalidir ama bu kez heyecanli bir calkantisi vardir. Beyaz beyaz kopukler yayilir kumsala, yavasca kumlari da ceker kendine. Sahilde ne varsa ceker alir goturur, katar coskusuna heyacanina. Icinizde ona katilip neselenmek icin dayanilmaz bir istek duyarsiniz. Bazi zamanlar ise sakin ve dingindir. Rengi acik ucuk mavidir, uzerinde en ufak bir kirpinti bile yoktur, Gunesin isiklarini yansitir oldugu gibi, gozunuzu alamazsiniz ondan. Ayna gibidir sanki , size butun gercekleri gosterir. O engin mavilik kaplar butun benliginizi , sonsuz bir huzur duyarsiniz. Aslinda her haliyle guzeldir. Icinde ne buyuk bir dunya gizlidir. Hayal bile etmek imkansizdir. Yuzbinlerce hayat surmektedir orada. Bakmasini , dalmasini bilene nede cok anlatacak seyi vardir…

Cocukken en sabirsizlikla bekledigim an, yaz tatilimizde Istanbul’a geldigimiz gun olurdu. O zamanlar Harem’e yada Haydarpasa’ya inerdik. Sonra Harem’den arabali vapurla Eminonune gecerdik. Iste o onbes yirmi dakikalik yolculuk icin bir yil ozlem duyardim. Vapurun burnunda nefesimi tutarak seyrederim o muhtesem manzarayi. Genellikle aksam uzeri olurdu bu yolculuk. Doyamazdim, Sultan Ahmet Camisi ile Ayasofyanin minareleri , Topkapi Sarayinin o muhtesem heybeti, ya Suleymaniye, hele Sulaymaniye..... Hep oylece orada kalmak isterdim. Hatta bir ara Kizkulesinde yasadigimi dusleyerek bir hikaye bile yazmistim… ….Vapurdan inince Yenicami’nin onundeki kuslara yem atmak isterdim illa ki…..Yillar sonra universitede okurken hemen her hafta gidip seyrettim o manzarayi. Eyup’un sirtlarindan Halic’i ve kopruleri seyrederek calistim derslerimi… Haftasonlari, hele sinavlarim varsa, illaki Heybeliada’ya gitmek isterdim. Ayse Teyzem, oturur Heybeliadada . Annanemin en kucuk kardesi. Dunyada esi az bulunur bir insandir. Kucucuk iki goz odali evinin kapisi butun dunyaya aciktir. Zaten anahtari da paspasin altindadir. Gider de bulamazsaniz evde, acip girbilirsiniz iceri. Kimin ne derdi varsa, ihtiyaci varsa o kosar hemen. Birisi hastaneye mi goturulecek , ya da resmi bir yerde halledilecek bir isi mi var hemen ona kosarlar. Adali Ayse teyze dediniz mi bilmeyen yoktur. Cektigi butun dertlere ve katlandigi zorluklara ragmen dimdik ayaktadir ve etrafina nese ve isik sacar. “tevekkelin gemisi batmaz’ lafini ilk ondan duymustum. Hayatta onun kadar tevekkul icinde cok az insan gordum. Bugun gidin calin kapisini , emin olun size ikram edecek bir tas corbasi mutlaka vardir.Butun imkansizliklara ragmen aslanlar gibi iki evlat yetistirdi. Burslu okudular Yurt disinda master bile yaptilar , simdi bu emeklerinin karsiliginda cok iyi yerlerde calisip hizmet veriyorlar ve de hep annelerinin rizasini almaktalar. Iste haftasonu oldumu Annanecigime yalvariridim nolur Ayse Teyzeme gidelim diye. Bilirdim ki Heybeliada’nin o mis gibi cam havasi bana iyi gelecek. Gercektende daha vapurda hafiflerdim. Teyzecigimin elleriyle hazirladigi kahvalti, sabahín ilk isiklariyla ormanda yaptigimiz yuruyus, evinin minik terasinda Istanbul’u seyrederek calistigim dersler…. Basarili olmamak mumkun degildi ki…....

Yillar sonra evlendigimde Izmir’e tasinmamiz gerekti. Esim ev tutmaya giderken sormustu ozel olarak istedigin birsey varmi diye… Eger mumkun olursa bir penceresinin kenarindan da olsa denizi gorse ne iyi olur demistim. Allahim yardim etti , Izmir’in tepelerinden birinde butun korfezi goren bir evde oturduk yillarca…..
Sonra Kibris’ta gordum o muhesem ve eldegmemis sahilleri. … Akdenizin harkulade renklerini…. Bu ulkeye gelirken biraz cekiniyordum. Sadece kum ve col var , ya yesili goremezsem, denizin rengi nasildir acaba diye…. Iste Rabbim yine nasib etti penceremden her gun bakabiliyorum yemyesil palmiye agaclarinin ardindaki denize…..

Orta okulda ogretmenimiz bir kompozisyon dersinde ‘Ileride nasil bir hayat surmek istersiniz’ diye bir ..konu basligi vermisti. Yazip bitirdikten sonra okumustuk yazilarimizi siniftakilere. Sira bana geldiginde okurken siniftakiler gulusmeye baslamisti. Hatirladigim kadariyla soyle yazmistim” Masmavi bir deniz kenarinda yesil zeytin agaclarinin altina cektigim bir karavanda yasamak isterdim. Hem istedigimde karavanimi baska diyarlara da goturur, istersem butun dunyayi gezebilirim.”

Siz ihlasla istemesini bilin, bakin Rabbim nasil veriyor dilediginizi. Evet belki bir karavanim olmadi ama yesille mavinin kucaklastigi diyarlarda yasadim , yasiyorum hep….Hamdolsun Rabbime beni bu guzelliklerden mahrum birakmadigi icin….. Her an , her bakista sukrediyorum……

Evet istemesini bilmek gerek . Gercekten, icinden , butun benligi ile isteyebilmek. Boyle olunca eger bu istedigimiz bizim icin de hayirli ise, veriyor Rabbim. O nun hazinesi o kadar genis ki….. Bizim hayal edemedigimiz seyleri bile veriyor. Ama onemli olan duada sebat etmek. Sukurde devam etmek. ….. Eger olmuyorsa istedigimiz , iste o zaman bilin ki bizim icin hayirli degildir. Uzerinde durmayin artik. Herseyi gercek sahibine teslim edin ve yuklerinizde hafifleyin. Bakin kendinizi nasil huzur icinde hissedeceksiniz.

Ne demisti Erzurumlu Ibrahim Hakki .Hz.

Sen Hakka tevekkul kil
Tafviz et ve rahat bul
Sabreyle ve razi ol
Mevla gorelim neyler
Neylerse guzel eyler

Efendim,
son gunlerde yazma firsatim olmadi. kizlarimin sinav donemi. Ama emin olun ki hep dualrim sizinle. Saygi ve hurmetle ellerinizden opuyorum. gonul dostlarina sevgiler.



Ozden CICEK
Creative Wood Painting Lady
Dubai
www.ozdencicek.com

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :