Babacığım, Dedeciğim;

Gece aynı ay'a , aynı yıldıza bakıp; aynı çiçeği,aynı kuşu okşayıp gözyaşı dökeceğiz,aramızda sadece görüntüde mesafeler var, ama aslında yok. Sizi üzdüm biliyorum ama, bu, gönlünüzün içindekini, gecenin barındırdığı hilal kadar parlak ve net olarak görmeme vesile oldu. Ben sevinirsem siz de sevinirsiniz değil mi? Gönlünüzde ki gül hatırına beni affedin...

--------

Babacığım, sizi çok ama çooooook sevdiğimden lütfen şüphe etmeyin. Zaten siz bunu anlarsınız değil mi? Tıpkı bugün olduğu gibi. Sabahleyin o kadar huzursuzdum ki, bir de buna mide ağrım eklendi. İçimden bir ses "yazma" dedi ama ben onu dinlemedim. Ama size söz veriyorum bir daha huzursuz olduğum anlarda yazmayacağım. Yemin ederim benim içimden gelmedi. Bana inanıyorsunuz değil mi? Bu istem dışıydı, dikkatli olmam gerekiyordu,ama bir kere oldu, edep dışına çıktık. Beni seviyorsunuz değil mi? Tekrar özür dilerim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :