Sayın Çiğdem Seçkin Gürel,

5.7.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, bir şiir güzelliğindeki mailinizi zevkle, heyecanla okudum. Duygularınızı ne güzel anlatmışsınız. Allah sizden razı olsun. Gerçekten, hayatın en önemli olayı sevgi. Yalnız bu kutsal yolculukta bir kişide veya bir iki kişide takılıp kalırsak bizim için bir hicap olur. Önemli olan son nefese kadar sevgimizin sınırlarını ilerletmeye çalışmaktır. Sevgimiz her gün büyümeli, dal budak sarmalı. Bütün evreni kuşatmalıdır. Bir gün bir adam Mevlana’ya sorar: “Efendim”, der, “dikkat ediyorum, sizin sohbet meclislerinizde iyilerin yanında kötüler de var. Mertlerin yanında namertler de var. Sizin gibi bir mana aleminin sultanı nasıl oluyor da kötüleri de muhatap olarak alabiliyor? Bu işi aklım almıyor”. Mevlana güler, “Ah yavrum,” der, “biz, yalnız iyilerle meşgul olursak, yalnız onları muhatap alırsak o zaman kötülerin durumu ne olacak? Sizin kötü dediğiniz, namert dediğiniz insanlar da bizim günahkar kardeşlerimiz değil mi? Kim onların ellerinden tutacak? Kim onlara doğru yolu gösterecek? Kainatın ışığı Resulullah Efendimiz’i onlara kim sevdirecek?” Bu cevap üzerine adam ağlayarak Mevlanın’nın ellerinden öper, tekrar tekrar özür diler.

Kıymetli yavrum, burada bütün mesele lokal, daracık sevgilerden büyük sevgiye, sonsuz sevgiye, ilahi aşka geçebilmek, tek istisna olmadan yeryüzündeki bütün insanları, bütün hayvanları, bütün bitkileri, bütün eşya ve cemadatı Muhammedi bir aşkla kucaklayabilmektir. Bu hepimiz için mukaddes bir hedef olmalıdır.

Sevgili yavrum, bu büyük, yüce sevgiyi Allah bizlere de, yeryüzündeki bütün insan kardeşlerimize de nasip etsin.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :