Sayın Dua Dilencisi,

6.7.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, vaktiyle Yozgatlı bir veli zat diyor ki, “Ne yazık, ne yazık, herkes çaktı bir kazık” Bir nokta olan ilmi karmakarışık hale getiren sözümona alimler şimdi şu hali görünce acaba ne diyecekler? Artık bugün kimse Hazret-i Ömer’in sözündeki harikulade inceliği anlamak bile istemiyor. O mübarek sultan, kendisine kimin imanına sahip olmak istersin diye sorulduğu zaman “Hani diyor, yalnız, kimsesiz çöl kadınları vardır. Geceleri kumlara otururlar, ağlayarak gökyüzüne , yıldızlara bakarlar. “Allah’ım derler, Sen ne kadar büyüksün, yücesin, güzelsin. Ben ne kadar hatalıyım, kusurluyum. Allah’ım beni affet. Günahlarımı bağışla. Son nefesimde iman ile çene kapamayı bana nasip et”. Keşke hepimiz bu sözü her gün okuyup, üzerinde düşünebilsek. O afra tafralardan, çalım satmalardan, o, ben bilirim havalarından kurtulabilsek, edeple başımızı öne eğip, Allah’ım beni bağışla, kulluk edemedim affine geldim, diyebilsek. Şunu iyi bilelim ki edep ve tevazu kapısından geçmeden hiç kimse, hiçbir yere varamaz.

Yeni maillerinizi bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :