Cok kiymetli Büyügüm Sabri Baba ve cok kiymetli Gönül Dostlari;

Asagida tüm gönül dostlari ile paylasmak istedigim Hz. İsa ile ilgili muhtesem bir yazi var. Allah bizi sükründen aciz etmesin, amin. Tüm dostlara selam ve saygi ile..... suna

Şükür yalnız Allah'a güvenmek ve O'na dayanmaktır. Şükür sıkıntılara ve belalara sabredebilmek ve her an Allah'ı anmaktır. İsa peygamber bir gün ağacın altında dua eden birini görmüş. Dikkatlice baktığında adamın ayakları yürümeyen bir kötürüm olduğunu anlar. Adamın iki gözü de görmüyor,vücudunda ise baras hastalığı olduğu anlaşılıyormuş. Ama adam bütün bunlara rağmen ellerini kaldırmış mutluluktan uçacakmış gibi dua ediyormuş: – Ey nice zenginlere vermediği nimeti bana ikram eden Rabbim! Sana ağaçların yaprakları sayısınca şükürler olsun!.. Hazreti İsa kötürüm adama yaklaşır: –Ayağın yürümüyor,gözün görmüyor,bedenin de sıhhatli görünmüyor. Buna rağmen çoğu zenginlere verilmeyen nimetlerin sana verildiğini düşünmekte, bunun için de büyük bir mutlulukla şükretmektesin. Hangi nimettir ki nice zenginlere verilmediği halde sana verilen? Kapalı gözleriyle sesin geldiği yana yönelen adam der ki: – Efendi! Allah bana öyle bir kalp vermiş ki, o kalple O'nu tanıyorum. Öyle de bir dil vermiş ki, o dille de ona şükrediyorum. Halbuki, dünyanın serveti elinde olan nice zenginler var ki, kalbinde O'nu tanıma sevinci, dilinde de Ona şükretme mutluluğu yoktur. Ama gel gör ki, ayakları topal, gözleri kör, bedeninde hastalıklar bulunan bu kötürüm adama Rabbim, bu sevgiyi ihsan eylemiş, bu nimetin farkına varma tefekkürünü nasip eylemiş. İşte bunu düşününce şükretmekten kendimi alamıyorum. Beden gözü kapalı da olsa kalp gözü açık olan bu adama yaklaşan İsa aleyhisselam: – Ver şu elini öyle ise! diyerek elinden tutar, eğilerek görmeyen gözlerinden öper. Peygamberin dudaklarının değdiği gözler anında açılır. Karşısındakinin İsa aleyhisselam olduğunu görünce heyecanlanan adam: – Sen şu ölüleri dirilten, hastalara şifalar bahşeden mucizelerin sahibi Peygamber değil misin? der. İsa Peygamber tebessüm ederek: – Evet , şimdi ayağa kalk der. Silkinen kötürüm adam dimdik ayağa kalkar. Ayakları üzerine dikilebildiğini anlayınca söylediği ilk sözü şu olur: – Ey Allahın Nebisi, sendeki bu mucizeler de O’ndan değil mi? Öyle ise izin ver de geç kalmayayım, O’na şükredeyim, diyerek hemen yere iner, başını secdeye koyar ve der ki: – Rabbim! Seni tanıyan bir kalple, şükreden bir dil nimetinin şükrünü yapmaktan acizken, şimdi gören bir çift gözle, yürüyen iki de ayak da lütfettin. Artık bilemiyorum nasıl şükretmem gerekiyor bu eşsiz nimetler karşısında. Bu sırada çevreden toplanan halk, gösterdiği bu mucizelerden dolayı İsa peygamberin elini öpmek isterler. Ama Allahın Nebisi işaret eder: – Benim değil, secdedeki şu adamın elini öpün!.. Onu secdeye indiren nimetlere biz baştan beri sahibiz. Ama hiç birimiz onun duyduğu gibi bir mutluluk duymadık. Öyle ise, tefekkür edin, siz de düşünün. Sözünü şöyle bağlar Allah'ın Nebi’si: – Düşünen sahip olduğu nimetin farkına varır. Düşünmeyen ise kendisini mahrumiyette sanır!

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :