Değerli Hocam,

Öncelikle pamuk ellerinizden öper,tüm gönül dostlarına selamlar sunarım....

Efendim az önce yaşadığım bir olay beni o kadar çok etkiledi ki uzun bir süre bilgisayarın başında şaşkınlıktan hareket edemedim...

Değer verdiğim,sevdiğim bir insan bana hiç gereği olmayan bir konuda yalan söylemiş...Bunun benim tarafımdan öğrenildiğinden habersiz şuan,söylememde ona bunu...Ama o kadar kırılıp incindin ki,aklıma peygamberimizin sahabeleriyle yaşadığı bir olay geldi;

Bir gün sahabeleri peygamberimize mümin zina yapar mi demişler...Efendimiz "Eğer nefsine uyarsa işler..."demiş...

Peki mümin yalan söyler mi demişler ve efendimiz mümin yalan söylemez demiş...

HELAK OLACAĞINIZI BİLSENİZ YALAN SÖYLEMEYİNİZ BUYURMUŞ,GÖNÜLLER SULTANI....

Efendim anlaşılan biz aciz bir kul olarak,sevdiğimiz değer verdiğimiz kişilerin bile bize yalan söylemesine bu kadar üzülüyorsak kim bilir bizi yaratan YÜCE MEVLAMIZ bizim bu davranışımızdan ötürü bizden ne kadar uzaklaşıyordur...

Ne olur birbirimize yalan söylemeyelim,cennet kapısında "ÜMMETİM GİRMEDEN CENNETE GİRMEM" diyen YÜCE SULATANIMIZI gücendirip,uzaklaşmayalım bu aciz bedenden...

Rabbim samimi,düzgün,yalansız,riyasız bir ömür nasip etsin hepimize...

Pamuk ellerinizden öper,dualarınızı beklerim efendim....

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :