Sayın Gökyüzü,

14.7.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bir Hadis-i Şerif’te “Yalan, bütün kötülüklerin anasıdır” buyruluyor. Bu konuyu çok düşündüm. Çünkü bir kere de olsa yalan söylenirse arkası geliyor. Durumu kurtarmak için ard arda başka yalanlar söyleniyor. Onun da sonu gelmiyor. Hele bir kere de yalan söylemeye alışılınca insanlar gerekmese de yalanlarına devam ediyorlar. Ve bir kere bir kimsenin yalanı anlaşılınca karşı tarafta ona karşı hiçbir sevgi ve saygı kalmıyor. Nasıl olsa o zaman yalan söyleyen şimdi de söyler denilerek itimatsızlığın en dibine iniliyor. Bu nedenlerle aman dikkatli olalım, ölüm bahasına da olsa doğruyu söyleyelim. Bazıları diyor ki eğer doğruyu söylersem artık o şahıs beni sevmez. Sanki sevip sevmemek bizim elimizdeymiş gibi. Bu yalan bir kere bizim içimize girince işin kötüsü kendimize de saygımız kalmıyor. Kendimize de saygıyı kaybediyoruz. Bence asıl felaket burada. Kendine saygısı olmayan bir insan hiçbir yere varamaz, hiçbir güzelliği yaşayamaz. Hiçkimseyle dost olamaz

Kıymetli yavrum, durumun kısaca özetini yaptım. Bu satırları okuduktan sonra hala yalan söyleyen olursa ne diyelim, Allah ıslah etsin. Yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :