Hocam bilgisayarı henüz açma fırsatım oldu.Söylediklerinizi inşallah yine uygulayacağım.Umarım sizi yine üzmemişimdir,eğer öyleyse yine affınıza sığınırım.

Merhum Marlon Brandon'un çok beğendiğim,ilk ve tek olarak neşrettiği ,"Annemin öğrettiği şarkılar" isimli kitabında  tekrarlamaktan büyük haz duyduğum bir pasaj vardı.Cevabınızı okuduktan sonra şimdi onu daha iyi kavradım.Şöyle diyordu :

"Hayat bile anlaşılmazlığını hala sürdürüyorken,benim zamanın dışındaki bilinmezler ülkesinin neresinde olacağım konusunda kafa patlatmama hiç gerek yok.Ancak yine de diyebilirim ki,son nefesimi verirken kendimi tekrar 32.sokakta bulacağımdan eminim. Kendimi,Güney Denizleri'nde ki adamda,geceleyin efil efil rüzgarda,başımı geriye yaslamış ve ağzım açık bir şekilde,kırpışan noktacıklı ışıkların altında,ne zaman geleceği belli olmayan o sessiz ışık yolunun,göğü yırtıp beni tekrar şaşırtacağı anı beklerken hayal ettikçe zihnim yatışır ve durulur.Artık küçükken yaptığım gibi elimi uzatmıyorum,ama büyülü anları eskisi kadar hiç  bıkmadan, usanmadan bekliyorum."

Hocam,ne zaman kalbim dolu dolu olsa,aklım hep çelme takıyor.Amel ettikçe bilmediklerimi öğreneceğim inşallah.

Çok teşekkür ederim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :