Efendim, Mübarek mevsimin muhteşem günlerinden ilkini yarın kutlayacağız.Allahım cümlemiz için makbul amellerde bulunabilmeyi nasip etsin inşallah.Pazar günü memletimize en hayırlı olacak olanın veya olacakların sandıktan çıkmasını nasip etsin inşallah. Amin. Bugün yakınlarımla dışarda buluştuk. Sonradan yakınımzdaki masaya bir hanım ile iki üç yaşlarında bir çocuk geldiler. Bir bahçe burası ekonomik bir yer.Biz de kendi aramızda sohbet ediyoruz içimizden birisi de hanımla sohbet ediyor ben hem arkadaşları dinliyorum bir yandan da dikkatim hanıma kayıyor. Hayat hikayesi hazin. Yüce Allah hepimiz gibi onun da yardımcısı inşallah. Neyse eve geldim. Günün analizini yaparken içimi bir azap kalpladı.Böyle bir olay bir kere daha başıma gelmişti. Her ay belli bir para ayırıyorum. Ah! dedim keşke o çocuğa anneannesi birşeyler alırsın deseydim de onlara verseydim. Dış görünüşü de biraz gariban gibiydi. Sonra içimden başka bir ses onları tanımıyorsun ya yanlış anlarsaydı v.s. bir sürü düşünce geldi gitti. Bu satırları yazarken de iç sızım dorukta. Otobüste yine karşılaştık onlarla yorgun ve üzgün hali beni eve gelince çok etkiledi. Bir fırsatı kaçırdım mı acaba? Yanıma kadar bir fırsat gelmiş miydi? O an böyle bir düşünce hiç aklıma gelmedi de neden eve gelince geldi? Uyanık olmak için neler yapmalı efendim? Lütfen aydınlatır mısınız?. Sizinle sağlıkla, huzurla uzun yıllar nice Regaip günleri kutlamak duasıyla efendim. Sonsuz hürmetlerimle.......

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :