Sayın Nergis Hanım,

19.7.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, okuduklarınızdan güzel hayat dersleri çıkarmanız sonra da onları elinizden geldiği, gücünüzün yettiği kadar uygulamaya çalışmanız beni çok mutlu etti. Size çok teşekkür ederim. Tekamül, erişme, ilerleme böyle olacak yavrum. Aslında hiçbirimiz mükemmel, ideal, kusursuz varlıklar değiliz. Hepimizin kendine göre birçok hatalarımız var. Bazı yönlerimiz törpülenmek istiyor. Sivri ve aşırı. Bazı yönlerimiz var noksanlıklarla dolu. Tamamlanmak istiyor. İşte yavrum, yaşamanın, varoluşun kısaca özeti bu. Elimizden geldiği kadar, gücümüzün yettiği kadar kendi kendimizi inşa etmeye, kurmaya, yapmaya geldik. Tabir caizse hepimiz yediden yetmişe kendimizin mimarı olmak durumundayız. Bunu yapabilenlere, başarabilenlere ne mutlu. İşte o zaman insanın yediği ekmek, içtiği su, teneffüz ettiği hava helal olur. Yüce Peygamberimiz bir Hadis-i Şerifinde “İki günü birbirine eşit olan ziyandadır” buyuruyor. Demek ki hedef her gün biraz daha iyiye, güzele, mükemmele doğru yürümek. Bunun için hayat yolunda son derece dikkatli olmak zorundayız. Çevremizde ne görürsek insan, hayvan, bitki, eşya ve cemadat kitaplar, dergiler, gazeteler, sanat eserleri, Onların hepsinde her an yeni yeni dersler almak durumundayız. Hayat bitip tükenmeyen bir koşu içinde. Hep, ileriye doğru. Şunu unutmayalım, hayat, varoluş, geriye adım atmıyor. Omuz silkip, bana ne dediğimiz zaman biz bu yarışın dışında kalıyoruz demektir. Belli bir tarihten sonra sizin yaptığınız hamle beni ne kadar sevindirdi anlatamam. Rahmetli babannemin tabiriyle ne kadar “gönendirdi”.

Kıymetli yavrum, yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :