Sayın Nurten Hanım,

20.7.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, yakın ilgine teşekkür ederim. İstanbul’dan ayrıldım. Ama biraz buruk ayrıldım. Sayın Mehmet Doğramacı’yı, Berat Hanımı, Ülkü’yü, Nurten’i bir daha görememek beni biraz üzdü. O Cumartesi gecesi ne güzel, ne hoş bir zamandı. Orada karşılıklı sevgilerin, saygıların, bağlılıkların birleşmesinden doğan öyle hoş, öyle güzel bir hava vardı ki, hiçbir kalemin bunu anlatabileceğini sanmıyorum. Yaşanmış ve yaşanacak zamanların en güzellerinden biriydi o. Ülkü’lerin evindeki terlik ayağıma küçük geldi diye Berat Hanımın terlik almaya koşmasındaki o içten, o sıcak havayı unutmak mümkün mü? Allah’ım Senin rızan için, Senin aşkınla insanların biraraya gelmesinden doğan hava ne kadar muhteşem ki insanın “Allah’ım cennet dedikleri acaba burası mı” diyeceği geliyor. Allah hepinizden razı olsun. Bir gece de olsa bana o mutluluğu tattırdığınız için başta Ülkü olmak üzere hepinize gökteki yıldızların sayısı kadar teşekkür ediyorum. Nasip bu, belli olmaz, belki bir gün Allah bizleri tekrar biraraya getirir, kimbilir belki yarın, belki yarından da yakın.

Kıymetli yavrum, yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :