Sayın Gülden Deran,

21.7.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, ben konferanlarımı irticalen yaparım. Şimdiye kadar ne bir televiyon konuşmamda, ne bir konferansımda hazırlık yapmadım, not almadım. Daha doğrusu onların hazırlığı bütün bir ömür içinde olur. Ben üç yaşından itibaren kendini yetiştirmeye çalışan bir insanım. Şimdi yetmiş üç yaşındayım. Yetmiş yılım gecesiyle, gündüzüyle kendimi yetiştirmek için çırpınmakla geçti. Bazıları televizyona çıkıyorlar, sözümona dini konuşma, tasavvufi konuşma yapacaklar. Bakıyorsunuz önlerinde çarşaf gibi kağıtlar. Bence bu utanç  verici bir haldir. Kardeşim, bir fikri anlatacak kadar bilgin, görgün, kültürün yoksa niye oraya çıkıyorsun? İnsan utanır. Bu nedenle size müspet bir cevap veremeyeceğim için üzgünüm.

İkinci olarak söyleyeceğim şudur: tasavvufun ince meseleleri mail atılarak anlaşılamaz, çözülemez. Çok merak ediyorsanız karşılıklı görüşelim, işe elif be’den başlayarak sorularınızı cevaplandırayım. Mana yolunda merdivenler sadece akılla, ilimle değil, gönülle, aşkla, ihlasla, “hâl” ile çıkılır. Bazı şeyler yaşanmadıkça onun bilgisi alınsa bile bu ne ifade eder? O sadece bir hamallık değil midir? Hazret-i Ali, “İlim bir nokta idi, onu cahiller teksir etti” buyuruyor. Yunus Emre,

“İlim, ilim demektir

İlim kendin bilmektir

Sen kendini bilmezsin

Ya nice okumaktır”

diyor. Muhterem efendim, merdivenler birer birer çıkılır, ekmek lokma lokma yenir, su yudum yudum içilir. Göstereceğimiz acelecilik, telaş bizi sadece yanıltır, yanlış kulvarlara götürür. Oyunu kuralına göre oynamak lazımdır. Bir Kudsi Hadiste “Siz, bildiklerinizle amel edin ki, size bilmediklerinizi öğreteyim” buyruluyor. Aman dikkatli olalım. Bir kimse lisedeki matematiği anlamadan yüksek matematiği öğrenmek isterse çıkacak sonuç bellidir.

Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :