Canım efendim.

Hürmetle ve edeple mübarek ellerinizden öperim. dün katıldığım bir dini sohbet toplantısında,kafamı gün boyunca kurcalayan bir konuyu sizinle paylaşmak istiyorum yüksek müsadelerinizle. Efendim,sohbetin son bölümlerine yaklaşmıştı konuşmacı,Allah'ü tealaya " yoklukla yaklaşmak" dediğinde, ben birden heyecanlanmıştım. Çünkü , hatip'in nihayet ilgimi çekecek bir konuya değineceğini düşündüm.

Ancak daha sonra umduğumu bulamadım. Hatip, gizlice yapılacak ibadetlerden, gizli yapılacak hayır hasenatlardan ve gece ibadetlerinden bahsetti, konuyu kapattı.

Benim aradığım bu değildi, bir insan kendine nisbet ettiği fiillerin, aslında ALLAH'ü tealaya  ait olduğunu tüm mevcudatta gerçek failin ALLAHcc. olduğunu, şuhut edip hayatına tatbik etmeden,

Yine gerçek mevsuf'un ALLAHcc olduğu ve ondan başka mevcut olmadığını kendi nefsinde şuhut etmeden, onda fena bulmadan nasıl "yoklukdan"  böyle bahseder diye düşündüm bu düşünce beni akşama kadar meşgul etti.

Orada hatip' e müdahale etmenin saygısızlık olacağını düşündüğüm için, bitene kadar dinledim ve ayrıldım. Efendim sizden beni aydınlatmanızı istediğim konu şudur:

Acaba benim "yokluk" konusundaki anlayışımmı yanlış, orada konuşmacıya yumuşak bir üslupla kendi düşüncelerimi söylemem gerekirmiydi,  bu konuda beni aydınlatırmısınız.

Selam saygı ve hürmetle ellerinizden öperim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :