Sayın Esra Hanım,

28.7.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, anlattığın durum beni üzdü. Gerçekten bu durumda olan başkaları da var. Onlara karşı takınılacak en güzel tavır bir daha onların dükkanının önünden bile geçmemek. Bu kadar kaba, bu kadar hayvan bir adamın elinden gıda maddesi alınmaz. Onun içindeki zehir sattığı gıdaya da geçer. Hatti zatında bunlara hayvan demek, hayvanoğlu hayvan demek aslında hayvanlara hakaret olur. Sonra sizden davacı olurlar. Senin selam vererek içeri girmen, malı aldıktan sonra teşekkür etmen güzel, çok güzel bir davranış tarzı. Ama karşındaki insan olmayınca artık oradan alış veriş yapmak haram olur. Senin yerinde olsam aç kalmak pahasına da olsa gidip oradan birşey almam. Artık karar senin. Eğer başka bir dükkan çok uzaksa ben sana kargoyla ekmek gönderebilirim. Bilmiyorum ne demek istediğimi anlatabildim mi? Şimdi oturduğum eve yeni taşınmıştım. Ekmek almak için Hoşdere üzerindeki fırına gittim. Saygıyla selam vererek içeri girdim. Mümkünse dedim nar gibi kızarmış, çıtır çıtır bir ekmek rica ediyorum. Ama tatlılıkla, güzellikle, Sabri Bey’e yaraşan bir üslupla söyledim. Önüme bembeyaz, hamur gibi bir ekmek uzattı. Ricamı tekrarladım. O “yaratık” parmağıyla ekmeği göstererek  “bu” dedi. Cevap verdim: “Ben” dedim, “o ekmeği almıyorum. Ölünceye kadar da senden ekmek almam”. Gün oldu taksiyle Kızılay’a gittim ekmek alıp geldim. Ama o küstah, o terbiyesiz, o saygısız adamın fırınına ikinci defa gitmedim. Açlıktan öleceğimi bilsem gene gitmem. Benim davranışım böyle oldu. Sen ne yaparsın bilemem.

Yeni maillerini bekler, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :