31.7.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, huzur ve sükun içinde, sağ salim Almanya’ya döndüğünü yazıyorsun. Bu durum beni de mutlu etti. İnşallah yine beraber olmayı, görüşmeyi Allah nasip eder. Aman yavrum dikkatli olalım, zamanımızı iyi kullanalım. Bir tek dakikamızı dahi boşa geçirmeyelim. Bir atasözünde “Vakit, nakittir” deniliyor. Dünyaya niçin gönderildiğimizi, yaşamamızın, varoluşumuzun ne maksatla olduğunu bir an dahi unutmayalım. Parolamız daima daha iyiye, daha güzele gitmek, mükemmele doğru yol almak. Ne zaman kadar? Son nefesimize kadar.

“Madem ki doldurmaya geldik testimizi

Gitmesin elimizde bomboş”

Sizin Almanya’da, benim Türkiye’de olmam durumu değiştirmez. Her yer Allah’ın mülkü. Her mekanda tekamül vesilesiyle karşı karşıyayız. Gördüğümüz her olayda, karşılaştığımız her insanda bir hakikat gizli. İşte o hakikat bizim varoluş nedenimiz.

Kıymetli yavrum, yeniden görüşmek dileğiyle selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan