Sayın Süleyman Özkeçeci,

5.8.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, son derce önemli bir konuya değinmişsiniz. Burada çok ince bir nokta var. Marifet, iltifata tabidir. Bugün ülkemizde zerre kadar milli eğitime, kültüre önem verilmiyor. Okullarda öyle bir öğretim yapılıyor ki oralarda duyan, düşünen, tefekkür eden, muhakeme eden, mukayese yapan bir kimsenin yetişmemesi için elden gelen her çaba harcanıyor. Düşünün nisandan itibaren okullar adına dersane denilen Türk insanını çürüten, mahveden, yok eden devlere çalışıyor. Nerdeyse gelen talebeler idare ve bazı öğretmenler tarafından kovuluyor. Böyle bir ortamda siz ne bekliyorsunuz. Sözümona bir kültür bakanlığı var. Ne işe yarıyorsa? Bir tek müspet icraatını gösterin. Başına getirilen bakanın tek uğraşısı var; uyumak, uyumak. Birisi çok uyuduğu zaman “Ne o yahu” diyorlar, “kültür bakanı mı olacaksın?”. İş artık espri konusu oldu. Memlekette okuyanı yetiştirecek, ona kültür verecek bir tek gazete çıkmıyor. Ne kadar acı. Bütün yaz basının tek derdi, Hülya Avşar’ın selülitli bacakları oldu. Basının bu kadar küçüldüğü, bu kadar alçaldığı bir toplumda siz hangi kültürden bahsediyorsunuz? Artık televizyonların haber programlarına bile magazin karıştı. Adı büyüğe çıkmış bir takım kanallar haber verecekleri yerde bir takım soytarıların çirkin dedikodularını, uzun uzun veriyorlar. Devlet tiyatrolarına dünyanın parası harcanıyor. Ama bir tek güzel piyes gösterebilir misiniz? Hele o televizyon dizileri. Türk insanını çürütmek için, Türk ailesini yıkmak için ellerinden gelen her çabayı harcıyorlar.

Efendim, böyle bir toplumda kültür nasıl olsun, nasıl gelişsin, nasıl ilerlesin? Artık kararı size bırakıyorum.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :