Sayın Sena Şentuna,

15 Mart 2006 tarihli mailinizi aldım. İnsanı ürperten heyecanlandıran bir maildi bu. Hepimizin bu mailden öğreneceği çok şey var. Ne olur bizler de bir sabah kalktığımızda hayata yepyeni gözlerle baksak. Ve son nefesimize kadar bu bakışımızı sürdürsek. O güne kadar göremediğimizi güzellikleri görsek, sezemediğimiz inceliklerin farkına varmaya çalışsak. Büyük Yunus bir şiirinde "Her dem taze doğarız bizden kim usanası" diyor. Biz de öyle olabilsek. Hayata her an yeniden, yeni baştan bakabilsek. Acaba gördüğümüzü sandığımız şeyleri o güne kadar görebildik mi? Bunun tecrübelerini hayatımızda yapabiliriz. Ortaokul yıllarından beri Leonardo Da Vinci'nin "La Jaconde" tablosuna her gün bakarım. Onda her gün ayrı bir güzellik gördüm. Rahmetli eşim Rana hanımla 44 yıl evli kaldık. İlk günden itibaren ona her gün ayrı bir gözle baktım. Onun yeni bir güzelliğini, yeni bir inceliğini, görmeye, bulmaya çalıştım. Ve son nefesine kadar bu böyle devam etti. Onu her gün yeniden sevdim. Bunu çevremizdeki herkese, her şeye uygulayabilsek. O zaman hayat inanılmaz güzelliklerle dolacak. O zaman yaşamak muhteşem bir olay olacak. O zaman “sevmek devam eden en güzel huyum” diyeceğiz. O zaman “sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz” diyeceğiz. O zaman “Aşk gelicek cümle eksikler biter” diyeceğiz.

Bunu yapabilenlere ne mutlu. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :