Müsaade ederseniz bir konuda yine size danışmak istiyorum.Bazı kimseler bazen öyle şeyler söylüyorlar ki ben onların insan olup olmadıkları hakkında tereddüte düşüyorum.Etrafımda gördüğüm bazı büyüklerimiz, "Devlet'e kapak atmak lazım, hafta sonların tatil, kimseden izin alman zorunlu olmaz hastayım der alırsın raporu rahat rahat yaşarsın..." şeklinde beylik laflar diziyorlar. Örnek aldığım insanlar dışında çoğu kimsenin düşünceleri beni hiç ilgilendirmez, dinler geçerim ama bu konu mevzu bahis olduğunda o kadar çok üzülüyorum ki. Aklıma hep ceddimiz geliyor. Şanlı geçmişimiz, Osmanlının,Selçuklunun kültürü, inceliği, zarafeti ortaya koydukları eserlerle hala dimdik ayakta. Sonra istiklal mücadelemiz. Atatürk'ümüzün cesaretiyle, donanımıyla, imanıyla bir kez daha kudretini tüm dünyaya gösteren Türk milleti...

Bu şekilde konuşan kimselere cevaben bir kaç şey söylüyorum, bana "Aman boşver kızım, bu ülkeyi sen mi kurtaracaksın?Sen kendini kurtarmaya bak. Şimdi senin gibi düşünen kimse kalmadı ki..." şeklinde benim tüylerimi diken diken eden cümleler sarfediyorlar.

Bazı devlet büyükleri de kalkıp bizim gençlerde iş yok, ülkesine sahip çıkmıyor şeklinde hikayeler diziyor. Bize ne verdiler ki ne bekliyorlar bizden? Bu ülke bu boşvermelerle bu hale gelmedi mi zaten?

Hocam ben bu konuda sizce aşırı bir hassasiyet mi gösteriyorum?Bazıları öyle söylüyor. Ama benim annemde benim gibi düşünüyor. Annem-babam bizleri böyle yetişdirdi. Tabi sizin görüşleriniz benim için her zaman olduğu gibi oldukça önemli.

Hürmetle, sevgiyle, saygıyla ellerinizden öperim.