Sayın Cengiz Bey,

31.8.2007 tarihli mailinizi aldım.

Mailinizi okurken ne düşündüm biliyor musunuz? Keşke daha devam etse. Bitmese. Bizlere bir bahar neşesi kattın. Hazret-i insan olma yolunda çaba harcasak, kemal yolunda her gün biraz daha ilerlesek, kinlerden, nefretlerden, düşmanlıklardan, dedikodulardan uzak, temiz, tertemiz bir hayat yaşayabilsek...

“Ne olur kirlenmesek, temiz kalsaydık

Dünyanın aldatıcı renklerinden soyunsaydık

Güvercinler gibi böyle saf

Şadırvanlarda kanat çırpsaydık”

Şu dünya denilen hayat sahnesinde hepimiz el ele tutuşsak, beethoven’in 9. senfonisinde olduğu gibi

“Birleşiniz insanlar, kardeş gibi olunuz”

diyebilsek. Sabahleyin gözümüzü açar açmaz bugün ne hayır işlesem diye düşünsek. Hastaları ziyarete gitsek, yalnız insanların, ıstırap çeken insanların dertlerine ortak olsak, gözyaşlarını paylaşsak, ekmeğimizi bölüşsek, hayır yapmak için fırsat kollasak, dargınları barıştırsak, geçimsiz karı kocaların arasını bulsak ne güzel olurdu. Hepimiz ayrı ayrı sınavlar içindeyiz. Bir şarkıda

“Ömür denilen şey, küsecek kadar çok mu?”

diyor. İşte geldik gidiyoruz, ne olur kabir denilen yere sadece içimizde sınırı olmayan sevgilerle girebilsek. Kabirdeki toprağımızın her zerresini sevgilerle nurlandırsak. Ve biz de Ömer Hayyam gibi

“Sevginle gireceğim toprağa

Sevginle çıkacağım topraktan”

diyebilsek. Sevgili dost, sitemizi zenginleştirecek, ona yepyeni duyarlıklar kazandıracak yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygıların hiç bitmeyecek olanını sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :