Değerli Babacığım, Müsaadenizle bir sorum olacak. "Duyguların paylaşılması" kavramını açıklayabilir misiniz? Kendi yaşantımdan çıkardığım bir sonuç var. Çocukluğumdan itibaren kuşlara, çiçeklere, kelebeklere,özetle doğaya karşı aşırı bir muhabbetim olmuştur. Ancak o günden bugüne çevremde benimle aynı duyguyu paylaşanların sayısı bir elin beş parmağını geçmez. Hiç unutmuyorum bir gün bir arkadaşımla okulun bahçesinde yürüyorduk, güneş batmış ama ışığı henüz mevcut. Yıldızlar hemen belirmiş,pırıl pırıl.Gök yeşil ve lacivert tonlarında.Önümüzde ki alan çok geniş ve pembe taşlarla kaplı,kenalarda sıra halinde ve aynı boyda çam ağaçları var. O ağaçların rengi ile gökyüzü öyle bir kompozisyon oluşturmuş ki hala gözümün önünden gitmez.Yanımda ki arkadaşım "Ne zevk alıyorsun,nesi var ki şu görüntünün." demez mi. Sizin buyurduğunuz gibi herkesin duyarlığı gerçekten farklı galiba. Bunu görmek insana çok şey kazandırıyor. Böyle o kadar çok olay yaşadım ki. O heyecanım hiç geçmedi ama bazı duygularımı size anlattıktan sonra paylaşmanın, ama "Ehil" biriyle bazı güzellikleri paylaşmanın insanın tekamülünde birebir rol oynadığını gözlemledim. Yani şöyle bir duygu. Balkonunuza konan küçük bir canlı ile ya da bir çiçekle konuşabilirsiniz ama hiçbirisi bir "insan" ile paylaşmanın yerini tutmaz,nihayet ayrıntı olurlar. Doğru mu düşünüyorum Babacığım. Hürmet, sevgi ve saygıyla ellerinizden öperim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :