Sayın Mustafa Tandoğan,

8.9.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, artık olanları düşünmeyelim. Yarın nasıl olsa Allah’ın huzuruna vardığımızda ağzımızdan çıkan her sözün, bedenimizin sadır olan her davranışın hesabını vereceğiz. Faturası önümüze gelecek. Onun için şu şudur, bu budur diye başkalarının sözüne bakarak hüküm vermeyelim. Keşke hiç başkalarını devreye sokmasaydın. Neyse... Hayat öyle güzel, öyle muhteşem ki hasta ruhlu insanların gelişememiş, tekamül edememiş kimselerin indi düşünceleri ile hayatımızı zehir etmeyelim. Türk toplumunda yaşayan insanların ne yazık ki büyük kesimi ruh ve akıl sağlığı içinde değil. Bunun sosyal, ekonomik, siyasal birçok nedeni var. Ama realite değişmiyor. Toplumun fertlerinin çoğu da ister istemez hasta oluyor. Realite bu. Akıllı insanlara düşen görev o hasta ruhlu insanların yanlış fikirlerini baz olarak kabul edip hüküm vermemek olmalı. Kainat o kadar güzelliklerle dolu ki bilimin, sanatın güzellikleri, dinin, tasavvufun güzellikleri, doğanın güzellikleri, insanı sarhoş etmeye yetiyor. Bırakalım hasta kafaları bunlarla meşgul olalım. Bazan bir tek ayet, bir tek hadis Yunus’un, Mevlana’nın, birtek mısraı insanı yıllarca düşündüyor. Bazan bir kır çiçeğinin güzelliği, bir kelebek kanadındaki ihtişam insanı ürpertiyor, ağlatıyor. Hayat şöyle olur, böyle olur. İnsanlar şöyleymiş, böyleymiş, bize ne bunlardan. Biz, bu patırtı, gürültü içinde, bu toz duman içinde kendi dünyamızı kuralım, o dünyada Allah’ın verdiği nimetlere şükrederek sonsuz güzellikler içinde yaşayalım. Benim dünyam bu. Ben bu dünyayı binlece insanla paylaşıyorum. Allah’a şükürler olsun. İnanıyorum ki güzellik kainatın altın anahtarı. O anahtarı çevirdiğimiz zaman bütün cihan yepyeni ışıklarla, yepyeni renklerle doluyor. Mevlana, “Dün dünle beraber geçti cancağızım, bugün yeni şeyler söylemek lazım” diyor. Peki biz ne bekliyoruz?

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :