Sayın Yaşar Gönen,

8.9.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, aman olayları birbirine karıştırmayalım. Bir günahkar insan karşısında alınacak tavır katiyyen ona beddua etmek değildir. Elimizden geldiği kadar, gücümüzün yettiği kadar ona faydalı olmaya çalışacağız, gereken bütün fedakarlıkları yapacağız. Onunla ekmeğimizi bölüşeceğiz. Bizim mailimizdeki durum çok ama çok farklı. Bunu nasıl anlayamadın hayret ettim. Kanada’daki adam kızını ve oğlunu taaahüt alarak kardeşinin yanına yolluyor. Amca denilen o şerefsiz, emanete ihanet ediyor. Sebebi sorulduğu zaman “yaşa ve tad” cevabı veriliyor. Bu cevap da mı seni uyarmadı, hayret doğrusu. Burada rezil bir amca var. Ne demek “yaşa ve tad”. Bu, her rezilliğe, her alçaklığa, her namussuzluğa cevaz veren bir hayat felsefesidir. Ortada bir emanete ihanet vardır. Bu durumda susmak hakkı kullanılmaz, feryad etmek, sövmek, hakaret etmek, tükürmek hakkı kullanılır. Bu iki nüans arasındaki farkı nasıl göremedin hayret doğrusu. Durum böyle. İnşallah kafandaki şüphe vuzuha kavuşmuştur.

Yeni maillerini bekler, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :