Sayın Necibe Işık,

15.9.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, bir gün Peygamber Efendimize sorarlar: “Ya Resulullah, biz ticaret yaptık, para kazandık. Bu paranın bir kısmıyla hayır yapmak istiyoruz. İşe kimden başlayalım?” Peygamber Efendimiz cevap verir, “En yakınlarınızdan başlayın”. Evet, şu dünya hayatında bütün insanlar bizim kardeşimiz. Ama en yakınlarımız, komşularımız oluyor. İmkan nispetinde komşularımızla güzel ilişkiler kurmak, onları üzecek, tedirgin edecek davranışlardan sakınmak. Zor zamanlarında onların yardımına koşmak. Bir cenaze çıktığı zaman başsağlığı dilemek, yardımcı olmak. Hastalandıkları zaman ilgilenmek, yerine göre doktor getirmek, yerine göre onları hastaneye götürmek. İlaçlarını temin etmek. Ramazanda onları iftara davet etmek, onlar çağırdığı zaman icabet etmek. Eğer komşularda yalnız yaşayan, yaşlı, garip, kimsesizler varsa onlara göz kulak olmak, gerektiği zaman bir tas çorbayla onların hatırını sormak. Bunlar bizim asgari insanlık vazifelerimiz. Bunlar meziyet filan değil. Bunları yapmayanlara insan denilmez ki.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :