Sayın Aliye Hanım,

3.10.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, bu gibi durumlar daha çok nefsimizin direnmesinin sonucudur. İnsanın hayattaki en büyük meselesi nefsine karşı takındığı tavırla ortaya çıkar. Yüce Peygamberimiz gece yatarken dua edermiş “Allah’ım beni bir an, bir andan da kısa bir zaman nefsime bırakma” buyururlarmış. Nefisle mücadele ona karşı düşmanca tavırlar takınmakla, onu öldüreceğim  iddialarıyla olmaz. Bu sözlerle insanlar yüzlerce yıl kaybettiler. Ama bir sonuç alamadılar. Yapılacak iş her an bir iyilikle, bir güzellikle, hayırla, bir hasenatla meşgul olmaktır. Kur’an-ı Kerim’de “Nur gelince zulmet gider” buyruluyor. Evet, aslolan karanlığın yerini ışığı koyabilmektir. Işık gelince karanlık kendiliğinden gidiyor. Siz de öyle yapın. Her an bir hayırla, bir güzellikle meşgul olun ki nefis size hükmedemesin.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :