Sayın Sami Melih Bey,

5.10.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, Gönül Sohbetlerinin altıncı cildinde okuduğun”Rainer Maria Rilke” den çok etkilendiğini söylüyorsun. Buna memnun oldum. Yıllar önce Rilke yazısını yazarken geceleri Milli Kütüphaneye gidiyor, araştırmalar yapıyordum. Duyduğum zevk, yaşadığım heyecan anlatılır gibi değildi. Tadı hala damağımdadır. Rilke, Geothe’den sonra Alman dilinin en büyk ustası. İnsan ruhunu yaşadığı sürece nakış gibi işledi. Bilinmeyen alemden sesler getirdi. Yazılarında öyle ince nüanslar var ki onları tekrar tekrar okumak gerekiyor. Rilke (Kenan Rıfai’den sonra) iki yüz kere okuduğum ikinci kitap oldu. Tıpkı birinci kitapta olduğu gibi Rilke’de de her okuyuşumda ayrı güzellikler, ayrı incelikler buldum. Bilhassa senin de yakaladığın “görmeyi öğreniyorum” yazısı başlı başına bir sanat eseri. Kısmet olursa ölünceye kadar da okumak isterim. Çünkü Rilke, her okunuşunda insana ayrı güzellikler, ayrı renkler sunuyor, doyum olmuyor. Rilke’yi sevmek, Rilke’yi okumak, özümlemeye çalışmak başlı başına bir sanat olayı. Bu güzelliği keşfettiğin için seni kutlarım. Çünkü Rilke’yi sevmek, onunla ömür boyu sürecek bir sanat yolculuğuna çıkmak her babayiğidin harcı değil.

Sevgili dost, yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :