Sayın Merve Uyar,

10.10.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, farz olan ibadetleri yapmakla iş bitmiyor. Bu suretle biz sadece borcumuzu ödemiş oluyoruz. Bunun dışında biz son nefesimize kadar tekamül etmekle, kendimizi yetiştirmekle yükümlüyüz. Kur’an-ı Kerim’in birçok yerinde “Düşününüz”, “Düşünenler için ibretler vardır” şeklinde bizler düşünmeye, araştırmaya, incelemeye, gözlem yapmaya davet ediliyoruz. Her zerre bizi uyarıyor, tefekküre sevk ediyor. Yeryüzündeki bir kum tanesinden gökyüzündeki samanyoluna kadar bütün mevcudat bizim araştırmamıza, soruşturmamıza açık, bekliyor. Yunus,

“Benim bir karıncaya ulu nazarım vardır”

derken var olan herşeye “ulu nazar” la, aşkla, heyecanla, dersler çıkararak, ibretler alarak  bakmamız gerektiğini söylüyor. Son nefesimize kadar hayat bir okul, bizler de onun ebedi öğrencileriyiz. Hiçbirimiz tam olarak, layıkı vechile yetişmiş, tekamül etmiş, olgunlaşmış değiliz. Hepimiz merhum Adnan Adıvar’ın tabiriyle “Hakikat yolunda emekliyoruz”. Yapılacak iş nedir? Hergün, her saat, her dakika daha iyiye, daha güzele, mükemmele varabilmek için elimizden geldiği kadar çalışmak, çabalamak, gayret göstermek. Ne vakte kadar? Son nefesimize kadar...

Kıymetli yavrum, içinde yaşadığımız hayat o kadar güzel, o kadar değerli ki, öyle muhteşem güzelliklerle dolu ki hepsi bizim istifademize sunulmuş. Aşık Veysel,

“Yumma gözün kör gibi”

diyordu. Artık bizlere düşen görevin ne olduğu ortaya çıkıyor: Son nefesimize kadar elden gelen bütün gayreti göstererek tekamül etmeye, ilerlemeye çalışmak... Allah cümlemizin yardımcısı olsun. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :