Muhterem hocam,

Umre de bir sınav yaşamış ve bunu sonradan tefekkür ettiğimde sınavdan başarıyla çıkmam için yaptığım tevbelerin esas sınavım olduğunu idrak etmiştim. Yüce Allah'a tevbe ederek verdiğim sözler arasında en önemli ve belki de beni en çok zorlayacak olanı "susma" hali. Yani artık ne kimseye sitem edebileceğim, ne de davranışlarının nedenini soracağım.  Fuzuli ne güzel demiş, aslında diyeceğim herşeyi bilgeliğiyle bir cümle de toplamış. "Söylesem tesiri yok, sussam gönlüm razı değil" . Herşeye sınav gözüyle bakınca Yüce Allah karşısında susmak kul olmanın bir gereği. En son gezdiğim kitapçıda bir kitap ismini tefekkür ediyorum o günden beri adı şu "ölerek yaşıyorum". Üzerine sayfalarca yazabilecek kadar açılım oluşturdu bende.

Hayat, Umre de daha çok farkettiğim gibi kıymet bilme üzerine kurulu. Buna sizin hafta sonu televizyon konuşmanızda en önemli olan diye vurguladığınız saygı da eklendi. Hastanede sınav içinde olan bir arkadaşıma gideceğim az sonra. Sınavını paylaşmaya gideceğim elimden geldiğince. Telefonda sana ihtiyacım var dediğinde bana verilen en büyük kıymet buydu.

Efendim,

Sözlerime en son okuduğum ve dualar defterime yazdığım bir dua paragrafı ile son vermek istiyorum. Hakkınızı helal ediniz ve Yüce Allah'a emanet olunuz.

----Allahım! Biz senden hidayet ehlinin başarısını, yâkin erbabının amellerini, tevbe edenlerin ihlasını, sabredenlerin azmini, haşyet sahiplerinin ciddiyetini, rağbet erbabının isteklerini, takva ehlinin ibadet hallerini, ilim sahiplerinin anlayışını dileriz. Allahım! biz senden öyle bir korku isteriz ki bizi sana isyan etmekten engelesinde sana itaat ederek iyi bir amel işleyelim. Onunla senin rızanı kazanalıım. Ey nuru yaratan Rabbimiz sen bütün noksan sıfatlardan münezzehsin. ----

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :