Sayın Serdar Özçelebi,

26.10.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, tesbitlerinde tamamen haklısın. Gerçekten sevgilerin en büyüğü vatan sevgisi, mutlulukların en büyüğü de insanın kendi ülkesi ve milleti için çalışmasıdır. Geçen gün Göksu Restoran’da yemek yiyordum. Restoranın önünden pırıl pırıl liseli gençler “Vatan bölünmez” diye geçiyorlardı. Garsonlar soldaki pencerenin önüne bir Türk bayrağı astılar. Bayrağın önündeki masada züppe mi züppe, dejenere mi dejenere iki lanet kadın oturuyordu. Kadınlardan biri eliyle bayrağı işaret etti, sert bir şekilde “Kaldırın bunu burdan” dedi. Çılgına dönmüştüm. Garsona en sert sesimle “Getir yavrum buraya, benim önüme as” dedim. Bütün çevreden duyulacak sesle “O bayrağın altında şehit olarak ölmeyi Allah bana nasip etsin” dedim. O rezil kadınlar korkudan sapsarı oldular. Allah belalarını versin, utanmazlar. Bizim bayrağımızdan rahatsız olan defolup gitsin. Bayrağa yapılan saygısızlık, şerefsizliklerin, namussuzlukların en büyüğüdür. Bu tür insanlar asla affedilemez.

Kıymetli yavrum, yeni maillerini bekler, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :